วัดบางปะกอก เป็นวัดราษฎร์
สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงบางปะกอก เขตราษฎร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร
ตั้งอยู่ริมคลองบางปะกอก
สันนิษฐานว่าสร้างวัดขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา ต่อมาได้กลายเป็นวัดร้างเมื่อคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 เดิมชื่อ วัดบางคี่ จนราวปี พ.ศ. 2325 ผู้คนได้ย้ายเข้ามาตั้งถิ่นฐานบริเวณวัดเป็นจำนวนมาก
อันเนื่องจากที่ตั้งอันเป็นที่ราบลุ่มและอยู่ริมคลอง ชาวบ้านจึงช่วยกันบูรณะปฏิสังขรณ์วัด ได้รับขนานนามว่า วัดบางปะกอก ตามชื่อคลอง และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อปี พ.ศ. 2327
สันนิษฐานว่าได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ พ.ศ. 2400 ในยุคท่านพระครูประศาสน์สิกขกิจ อินทโชติ (พริ้ง) เป็นเจ้าอาวาสวัด ท่านได้สร้างวิหาร สร้างเสร็จปี พ.ศ. 2484 ยังสร้างโรงเรียนวัดบางปะกอกในปีเดียวกันนี้ เมื่อคราวสงครามมหาเอเชียบูรพา วัดบางปะกอกเป็นที่หลบภัยของประชาชน เจ้านายในวังก็ต่างมาพึ่งบารมีที่วัด โดยวัดบางปะกอกอยู่ห่างจากอู่ต่อเรือของญี่ปุ่นเล็กน้อย
วิเคราะห์อายุจากรูปแบบสถาปัตยกรรม
อ้างอิงจากมหาเจดีย์เก่าสุดภายในวัดที่มีลักษณะ
แบบเจดีย์รามัญ(มอญ)
สันนิษฐานว่าเดิมน่าจะเป็นวัดมอญมาก่อน บริเวณพระอุโบสถเก่าด้านหน้ายังมีเจดีย์คู่สันนิษฐานว่าน่าจะมีการบูรณะในภายหลังในยุคสมัยหลวงปู่พริ้งภายในวัดยังหอไตรกลางนํ้าอยู่บริเวณด้านหลังพระอุโบสถเก่า
ส่วนพระอุโบสถและวิหารในปัจจุบันเป็นสถาปัตยกรรมที่ถูกสร้างในสมัย
หลวงปู่พริ้งยังดำรงขรรค์อยู่ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่
ถูกสร้างขึ้นใหม่ไม่ใช่ของดั่งเดิม
เครดิตข้อมูล
วิกีพีเดีย วัดบางปะกอก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
