16 พ.ค. เวลา 04:38 • การศึกษา

ทำไมฉันอยากทำให้พ่อแม่ภูมิใจ?

ในวันที่อะไรๆต่างก็ไม่เป็นใจ ทุกอย่างแย่ไปหมด เราต่างก็มีวันแย่ๆด้วยกันทั้งนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะผมเองก็เคยอยู่ในจุดนั้น แล้วเราจะทำยังไงให้ผ่านเรื่องราวเหล่านั้นไปได้หากเราไม่มีคนคอยให้กำลังใจ ใช่ผมมีเพื่อน ใช่ผมมีแฟน แต่พอวันนึงไม่เจอเพื่อน ไม่ได้อยู่กับแฟนผมเหลือแค่พ่อแม่เท่านั้น
ผมเป็นนักเรียนห้องเรียนพิเศษวิทย์-คณิตของโรงเรียนชื่อดังในตอนที่อยู่มัธยมต้น
ผมผลการเรียน 4.00 สอบได้ที่1 ตั้งแต่ประถม พอตอนต้นเทอมผมเรียนค่อนข้างดี
แต่อาจเอนเอียงออกไปบ้างตามสิ่งแวดล้อมที่ล่อตาล่อใจ
แน่นอนว่าผลการเรียนของผมช่วงใกล้มัธยมต้นผมสอบได้ที่ 8 ด้วยเกรดเฉลี่ย3.78
ตอนนั้นมันกดดันมาก ช่วงเรียนออนไลน์ ทั้งอุปกรณ์ไม่พร้อม
แล้วสถานการณ์โรคระบาดตอนนั้นก็ไม่สู้ดีนัก ผมไม่โทษใครทั้งนั้นยกเว้นตัวผมเอง
จากนั้นการสอบเข้ามัธยมปลายห้องเรียนพิเศษ ผมเตรียมตัวแบบกระชันชิดมาก และแน่นอนผมไม่ผ่านเข้าเรียน ช่วงนั้นเครียดมาก
พ่อแม่ก็ไม่เข้าใจในเหตุผลของเราเลย แต่มันคือความผิดผมเช่นเคย มันละเลยหน้าที่มานาน ผมไม่ได้ทำให้ท่านภูมิใจเลย
จากนั้นผมจึงขออุปกรณ์การเรียนที่มีราคาแพงกว่าจะได้มาก็นานพอสมควร
แต่พอได้มาแล้วผมจึงตั้งใจเรียนมากขึ้นเริ่มตั้งหน้าตั้งตากับอนาคตในมหาลัยจึงรีบเตรียมตัว แน่นอนเกรดเฉลี่ยผมดีขึ้นมากและได้ทุนการศึกษาอีกด้วยนับจากนี้คงมีแต่การเตรียมตัวเข้ามหาลัยในคณะที่ต้องการ หากเข้าได้พ่อแม่คงภูมิใจได้ไม่น้อยเลย แต่การเตรียมตัวค่อนข้างหนัก ถ้ายังเขียนบล็อกอยู่อย่างงี้อาจจะไม่ทัน งั้นผมกราบลา ณ ที่นี้ขอบคุณที่เยี่ยมชมครับ
โฆษณา