16 พ.ค. เวลา 04:53

ประสบการณ์กุ๊กกู๋ครั้งแรกในชีวิต👻👻(หรือเปล่า?)

ย้อนกลับไปเมื่อช่วงที่เราอายุเพียง5-6ขวบ ช่วงนั้นเรายังเด็กมากและยอมรับเลยว่าตัวเองเป็นคนพูดอะไรไปเรื่อยไม่คิดมาก ในช่วงที่เราเป็นเด็กเราก็จะมีจินตนาการของเราอยู่แล้ว วันนั้นเราก็เล่นปกติเหมือนคนทั่วไปเลย ในเหตุการณ์นี้เราเจอกับพี่ที่เป็นญาติ1คน จะใช้แทนว่าพี่A ในช่วงเช้าเราเล่นพ่อแม่ลูกกันแล้วเล่นไปเรื่อยๆตามประสาเด็ก แล้วพี่Aก็พูดคำนึงขึ้นมาว่า อย่ามองไปตรงนั้นนะมีคนยืนดูเราอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะปกติเราก็เป็นคนจินตนาการสูงอยู่แล้ว
ต่อมาเมื่อตกช่วงกลางคืนที่บ้านได้มีการทานข้าวร่วมกันเป็นปกติเราก็นั่งกินตรงหน้าบ้านแล้วลักษณะคือ เรานั่งกินอยู่หน้าบ้านส่วนข้างๆจะเป็นกระท่อมเล็กๆเอาไว้นั่งเล่น เราก็นั่งกินข้าวไปเรื่อยๆแล้วมีช่วงนึงที่เรามองไปทางกระท่อมแล้วเหลือบไปเห็นบนหลังคากระท่อมสิ่งที่เราเห็นคือ ลักษณะเหมือนคนเดินอยู่บนหลังคานั้นแต่จะมีลักษณะที่เป็นใสๆแต่พอมองออกว่าลักษณะเหมือนคนเราคิดว่าเราตาฝาดเลยก้มกินไก่ต่อสักพักเราเลยมองขึ้นไปใหม่เราก็ยังเห็นเป็นลักษณะเดิมแต่เราไม่ได้ทักเพราะเรายัง งง กับสิ่งที่เจออยู่ว่าคืออะไร
ต่อมาหลังจากทานข้าวเสร็จพี่Aก็ได้ออกไปล้างมือที่หน้าบ้าน แล้วสักพักพี่Aก็ร้องกรี๊ดแล้ววิ่งมาแล้วร้องไห้บอกว่าเจอผีๆ ย่าพี่Aก็ตกใจทุกคนในตอนนั้นก็ตกใจและ งง พี่Aเลยวิ่งไปหาแม่พี่Aอีกบ้านหลังหนึ่งข้างๆกันแล้วแม่พี่Aต้องเอาสร้อยพระมาห้อยคอให้พี่Aเพื่อให้พี่Aรู้สึกสบายใจขึ้น ขณะนั้นย่าของพี่Aก็ได้เดินไปดูแต่ไม่ได้เจออะไร ส่วนพี่Aนั้นก็ร้องไห้เมื่อใจเย็นลงพี่Aเลยเดินเข้าไปดูอีกรอบแล้วพูดให้ฟังว่าลักษณะที่เจอคือเจอเพียงคอคนโผลขึ้นมาตรงกระถางที่ปลูกผัก จึงตกใจแล้วร้องกรี๊ดออกมา
เช้าวันต่อมาแม่พี่Aได้เล่าเรื่องราวของพี่Aให้ฟัง น้าข้างบ้านเลยบอกว่าอาจจะเป็นสามีของน้าที่เสียไปเมื่อหลายปีก่อนแล้ว แม่พี่Aจึงพาพี่Aไปทำบุญเพื่อให้รู้สึกสบายใจขึ้น ส่วนเราไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง จนเมื่อไม่นานมานี้เราได้มีโอกาสพูดกับพี่Aว่าเหตุการณ์วันนั้นเราก็เจอเหมือนกันแต่เราไม่ได้เล่าให้ใครฟังเพราะคิดว่าคนอื่นคงจะคิดว่าเราโกหก แต่พอเราย้อนกลับมาคิดอีกทีเราก็ยังตั้งคำถามกับตัวเองว่าจิตเราปรุงแต่งเองหรือเปล่าหรือว่าเราเจอจริงเพราะเราพูดคำนั้นกันในตอนเล่นช่วงกลางวัน
แหล่งที่มารูปภาพ
โฆษณา