ยังปฏิบัติได้ไม่ถึงขั้นนั้น เท่าที่เข้าใจคือ
เจตนาเป็นตัวกรรม มีพรหมวิหารสี่ประจำใจ จิตบริสุทธิ์ปราศจากกิเลสโดยสิ้นเชิง หากทำกรรมโดยไม่รู้ตัวก็ไม่เป็นกรรมชั่ว
เช่น พระอรหันต์สมัยพุทธกาลท่านตาบอดเวลาท่านเดินจงกลมบนลานดินได้เหยียบแมลงจำนวนมากตายโดยไม่ทราบ สมมุติสงฆ์ยังเป็นปุถุชนสงสัยว่าท่านไม่บาปหรือ พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า บาปสำหรับพระอรหันต์ไม่มีแล้วเพราะไม่มีเจตนา (จำได้คร่าวๆ ประมาณนี้หากสนใจลองค้นพระไตรปิฎกดูครับ)