[ขวดโหลปลาทอง] นึกคิดที่โถส้วม ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง เสียงหยดน้ำจากก๊อกที่กระทบสู่ เเอ่งน้ำที่อยู่ในกะละมังสีเขียว อากาศภายในห้องน้ำกระเบื้องเเก้วสีขาวมุก ไม่ค่อยจะน่าภิรมย์เท่าไหร่

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

ขวดโหลปลาทอง

•

20 พ.ค. เวลา 07:36 • นิยาย เรื่องสั้น

นึกคิดที่โถส้วม

ติ๋ง ติ๋ง ติ๋ง

เสียงหยดน้ำจากก๊อกที่กระทบสู่

เเอ่งน้ำที่อยู่ในกะละมังสีเขียว

อากาศภายในห้องน้ำกระเบื้องเเก้วสีขาวมุก

ไม่ค่อยจะน่าภิรมย์เท่าไหร่

อาจจะเป็นเพราะผมไม่ค่อยชอบกลิ่นชื้นๆ

กับกระจกเเตกๆ ภายในห้องน้ำ

เเต่น่าเเปลกทุกครั้งที่ผมเข้ามาให้ห้องน้ำบ้าน

ผมจะรู้สึกสบายใจทุกครั้ง

ไม่ว่าตอนนั้น ผมจะปลดทุกข์หนัก หรือเบา

นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่รู้สึกเเบบนี้

เเต่ที่นี่เเตกต่างจากที่อื่น

มีครั้งนึงผม ได้ไปทำงานที่ร้านสะดวกซื้อเเห่งนึง

ทุกครั้งที่ไม่มีอะไรทำผมมักจะเเอบไปนั่งอู้เสมอ

โดยที่เเถวห้องน้ำนั้น จะมีกล้องวงจรปิดตัวนึงตั้งโด่อยู่ บางครั้งผมก็ไม่ค่อยสบายใจหรอก เพราะเหมือนเจ้าตัวกล้องนั้น เดี๋ยวหันซ้าย เดี๋ยวหันขวาราวกับมีคนบงการ คอยจะจับตา พนักงานทุกคนที่เข้าห้องน้ำทุกครั้ง

เเละทุกครั้งที่ผมมองดูกล้อง

เเล้วจะบ่นกับตัวเองเสมอว่า

เเม่งจะเอามาตั้งทำหอกไรวะ

ผมเเค่คิดในใจ

เเต่เเล้วมีอยู่วันนึง ทุกอย่างทำให้มันเปลี่ยนไป

ผมจำวันนั้นได้ดี วันที่19 เวลา 19:00น.

ยัยพนังงานสาว คราวรุ่นพี่คนนึงได้ไปเข้าห้องน้ำ ได้พบเจอขนลับปริศนาที่อยู่ตรงโถส้วม2-3เส้น

เเถมยังเอาโทรศัพท์เข้าไปถ่าย

อีกทั้งยังให้ทุกคนภายในร้านดู เเล้ววันนั้นผมเป็นคนสุดท้ายที่ไปนั่งอู้ตามเคย

ถ้าหากว่าถามว่าคนอื่นๆรู้ได้ยังไง คงเพราะยัยรุ่นพี่คนนั้นเป็นคนที่อยู่ด้านหลังกล้องวงจรปิดเเละคงได้ย้อนไปดูเเน่นอน

ซึ่งจากเรื่องราว ห้องน้ำได้เสียงตอบรับอย่างฮือฮา สมาชิกภายในร้ายได้เข้ามาถาม

ว่าขนนั้นเป็นของผมหรือไม่ ผมก็ได้แต่ปฏิเสธไป

จนเริ่มนานวันเข้า

เเม่งถามตลอด ตอนผมเข้างาน

พักเที่ยง หรือเเม้เเต่ตอนจัดของ หรือตอนที่ผมกำลังจะกลับบ้านเเละได้นั่งอยู่บนมอไซค์วินเจ้าประจำที่ผมขึ้นทุกวัน

มันทำให้ผมเริ่มรำคาญจึงลาออกจากร้านนั้น

เเละสิ่งที่ผมคิดได้ในวันนั้นคือ

"ห้องน้ำบนโลกนี้ ไม่ใช่เซฟโซนอีกต่อไป"

จากวันนั้นผมก็ฝันร้ายทุกวันเกี่ยวกับขนในห้องน้ำ จนทำให้เกิดนิสัยประหลาดๆ

เพราะทุกๆครั้งที่ผมได้ เข้าห้องน้ำใดๆก็ตามจะ

ทำการสำรวจ ซ้ำๆอย่างละ3-4รอบ

เพื่อให้เเน่ใจว่าจะไม่มีขนลับของผมหล่นหรือร่วงเเถวฝาชักโครก

เเต่ที่บ้านของผมนั้น ผมไม่จำเป็นต้องทำอย่างงั้น เพราะ ด้วยผมอยู่คนเดียวด้วยละมั้ง

เมื่อก่อนเคยกลัวผี ยิ่งตอนดึกๆประมาณตี3 จะเข้าห้องน้ำเเต่ละทีต้องพกไฟฉายดวงใหญ่ไปตลอด

เเต่ตอนผมคงขี้เหงาเกินไป

ตอนนี้หากคุณผีจะมีจริง จะมุดจากโถส้วมมาหรือ ซอกกระจกเเตกๆมาคุยกับผมก็ได้นะ ผมยินดีที่จะเเบ่งปันเรื่องราวเเต่ละวัน มาพูดคุยในห้องน้ำเเห่งนี้

ผมรู้สึกดี ผมน่าจะนึกคิดเยอะไป จริงๆ กับอีเเค่ห้องน้ำบ้าน เเต่ผมสามารถบรรยายเกี่ยวกับ ประโยชน์ของห้องน้ำบ้านผมนั้นไม่ว่าจะครั้งไหนๆที่ก้นได้กระทบกับฝาปากชักโครก รู้สึกว่าทั้งตัวผมเเฮปปี้ทุกครั้งจริงๆ ในห้องน้ำให้ผมรู้สึกสงบ ถึงจะทำให้นึกถึงเรื่องราวต่างๆเเต่ก่อนรู้สึกสงบอยู่ดี

เอ่อ-เเล้วผมจะทำอะไรต่อ-

โฆษณา

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน

นึกคิดที่โถส้วม

ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน