อ่านครั้งแรกไม่เข้าใจ แต่พออ่านครั้งที่สองก็เข้าใจว่า คน 3 คนนี้
- 1.นักเรียนที่บังเอิญทำข้อสอบถูก
- 2.คนที่มีวาจาสัจ (พูดแล้วจริงตามนั้น)
- 3.คนที่บอกข้อความของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้
ถือว่ามีความรู้ในเรื่องนั้นหรือไม่ ข้อ 1 กับข้อ 3 นั้นชัดเจนว่าไม่ใช่
ส่วนข้อ 2 นั้นขึ้นอยู่กับว่าจะนิยามว่าวาจาสัจนั้นเป็นอย่างไร ในที่บางแห่งนิยามว่าเมื่อไม่จริงจะไม่พูด จะพูดเฉพาะเรื่องจริง จึงกลายเป็นว่าเมื่อพูดจึงเป็นจริงเสมอ โดยนัยยะนี้ก็น่าจะถือว่าเป็นผู้มีความรู้ในเรื่องนั้น ๆ ได้ เช่นชาวทะเลมองฟ้าแล้วบอกว่าฝนตกแหง ๆ แล้วฝนก็ตกจริง ๆ ที่รู้ก็เพราะมีประสบการณ์ที่คนอื่นไม่มี
แต่บางแห่งนิยามว่าไม่ว่าจะพูดอะไรก็จะเป็นไปตามนั้นในลักษณะของผู้วิเศษ เช่นพูดว่าหินจะกลายเป็นทอง แล้วหินก็กลายเป็นทองไปจริง ๆ แบบนี้ก็ไม่น่าจะนับว่ามีความรู้ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
