21 พ.ค. เวลา 17:14 • ความคิดเห็น
ตอนเรียนหนังสือ เราไม่เคยมีเครื่องสำอางค์เลย แม้แต่ชิ้นเดียว ตอนทำงานก็ไม่แต่งหน้า
พี่สาวของเราชวนไปเรียนแต่งหน้าตอนอายุ 30 การแต่งหน้าตัวเอง มันยากลำบากมาก ต้องถอดแว่นเพื่อทาตา แต่ถอดแว่นแล้วมองไม่เห็นจะทายังไง ใส่แว่นก็ทาตาไม่ได้ ต้องเอาหน้าไปติดกระจกเลย เพื่อหัดทาตา แต่งให้คนอื่นยังง่ายกว่าแต่งหน้าตัวเองอีก
เริ่มต้นจากการไปเรียนแต่งหน้าค่ะ เพราะเขาจะสอนตั้งแต่พื้นฐานการบำรุงผิว การเลือกครีม การเลือกแป้งให้เหมาะสมกับสีผิว การทำเฉดดิ้ง ไฮไล้ท์ การเลือกสีเปลือกตา คนตาโต ทายังไงก็สวยนะ แต่คนตาชั้นเดียว มันทายากนะ
คนชอบแต่งหน้า แต่งตัว แทบไม่ต้องสอนก็เป็นเอง แต่คนไม่ค่อยชอบแต่ง เรียนกลับมาก็เหมือนเดิม แต่งไม่เป็นเหมือนเดิม
โดยธรรมชาติ ตอนสาวๆ คิ้วจะเข้ม หน้าจะคม แต่พอเริ่มมีอายุ ยิ่งแก่ หน้ายิ่งจืด คิ้วยิ่งจาง สีขนคิ้วเริ่มหายไป ถ่ายรูปออกมา เหมือนคนไม่มีคิ้ว ทำให้ตอนสาวๆไม่แต่งหน้าก็ได้ แต่แก่แล้ว จำเป็นต้องแต่งหน้า เติมคิ้วหน่อย ไม่งั้นถ่ายรูปออกมา นึกว่าไม่สบาย หน้าซีดไม่มีคิ้วเลย
โฆษณา