อ่านจนจบ
สรุปได้ว่า
👉 หนูรู้จักตัวเองได้ดีมากคนหนึ่ง
👉หนูเป็นเด็ก sensitive คืออารมณ์อ่อนไหวตามสิ่งที่มากระทบได้ง่าย
👉 หนูมีปมในใจ เพราะชอบเอาตัวเองไปเทียบกับพี่ชาย
👉 หนูเอาศาสนามาช่วยยึดเหนี่ยวจิตใจ เพราะหนูขาดความมั่นใจในตัวเอง แต่ก็มาถูกทางสำหรับหนูล่ะ
👉 ความคิดแบบหนู เป็นความคิดของเด็กวัยรุ่นที่ไม่ยอมแพ้ชีวิตทั่วไป (คิดแบบเดียวกับเราตอนวัยรุ่นเลย เด๊ะๆ)
แนะนำนะคะ
👉ประคองตัวเองให้ผ่านช่วงวัยรุ่นไปให้ได้อย่างสวยงาม แล้วหนูจะภูมิใจในตัวเองมากๆ อย่าเผลอเครียดจนทำลายตัวเองไม่ว่าจะใช้ยา คบเพื่อนไม่ดี ทำตัวไม่มีคุณค่าเพื่อประชดคนในครอบครัว อย่าอนุญาตให้อารมณ์แบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาด ไม่งั้นหนูจะไม่มีโอกาสยืนดูตัวเองอย่างภูมิใจ
👉ไม่ต้องเอาคำพูดของพ่อแม่หรือพี่ชายมาคิดให้เครียด สิ่งที่เราทำดีแล้ว ทำดีไปเรื่อยๆ ไม่ต้องคาดหวังผล หรือคำชมจากคนในครอบครัว ให้คิดว่าเราทำเพื่อความสบายใจของเรา ถึงจุดหนึ่งแสงจะวิ่งหาเราเอง อดทนให้ผ่านวัยนี้ไปก่อนนะคะ
👉เวลาเครียด หาทางระบาย เช่นฟังเพลง ออกกำลังกาย...หรือนั่งตั้งสติวิ่งตามความคิดว่าทำไมเราเครียด อะไรทำให้เราเครียด เราปล่อยสิ่งนั้น สลัดสิ่งนั้นออกจากความคิดเราได้มั้ย คุยกับตัวเองก็ได้ ไม่ได้ผิดปกติอะไร ใครก็คุยกับตัวเองกันนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
