สมัยก่อนส่วนใหญ่ทำการเกษตร เชื่อกันว่าวัยทำงานคือวัยรุ่นนี่แหละครับ ถ้ามีลูกมากจะยิ่งทำงานได้มาก แต่พอเกินพอดีลูกมากแล้วหาไม่พอใช้ก็จะยากจน พอนิยมกันแบบนั้นมาสังคมเปลี่ยนไปเลยไปทำงานในเมืองกันมากขึ้นเกิดปัญหาละทิ้งถิ่นฐาน ส่วนใหญ่สถาบันการศึกษาในต่างจังหวัดมีน้อยพอไม่เรียนหรือไม่ได้เรียนต่อก็มักจะออกเรือนไปเลย (แต่รายที่ใจแตกอันนั้นละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ที่เขาดีใจน่าจะเรื่องความเป็นฝั่งเป็นฝา การบวช การมีครอบครัว คือรากฐานของสังคมไทย
เคยมีวิธีจับโกหกกันมาแล้วว่าใครแต่งงานหรือมีลูกกันตอนไหน?ซึ่งนั่นก็คืออายุตัวเองและอายุของลูกครับแต่บางคนที่อยากลบกลิ่นโคลนสาบควายจะปกปิดสารพัดเป็นปมกับเด็กๆมากมายในเวลาต่อมา ซึ่งน่าแปลกว่านั่นคือสิ่งที่ชาวชนบทเขาให้การยอมรับแบบที่น้องว่าแท้ๆ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
