26 พ.ค. เวลา 17:34 • หนังสือ

ความฝันครั้งที่สอง: ว.วินิจฉัยกุล

หลังๆ นิยายที่ชอบมักเป็นแนว realistic มากขึ้น แนวโรแมนติกกุ๊กกิ๊กไม่มีเลย ขนาดฉากที่รู้สึกโรแมนติกที่สุด (และประทับใจที่สุด) ตั้งแต่อ่านนิยายมา คือ ฉากคุณลานขอทับทิมแต่งงาน ในสองฝั่งคลอง เราอ่านแล้วเห็นภาพ มีความละมุนอบอุ่นหัวใจมากจริงๆ แม้จะไม่มีคำพูดหวานๆ
เรื่องนี้อ่านรวดเดียวจนจบ เพราะไม่หนาเกินไป และเป็นเรื่องที่ดูเรื่อยๆ ดี เราชอบแนวชีวิตจริง ในเรื่องมีแง่คิดการใช้ชีวิตและเลือกคู่ได้ดี สอดคล้องกับยุคสมัย
“ความฝันครั้งที่สอง” เป็นเรื่องของอิง รสิตา ศรีเทพทอง ที่แทนตัวเองในเรื่องว่า “ฉัน” สรรพนามบุรุษที่ 1 ตลอด ตั้งแต่อิงเด็กจนกระทั่งลูกอิงโตเป็นหนุ่มสาวเลยทีเดียว ถือว่าเดินเรื่องได้ฉับไว แม้จะดูเป็นเรื่องเรื่อยๆ ของชีวิตคนๆ หนึ่งก็ตาม ถ้าจะเทียบแล้ว เรื่องนี้แอบคล้ายมาลัยสามชายตรงที่มีผู้ชายสามคนในชีวิตของอิง และมีพล็อตย่อยของตัวละครตัวอื่นที่น่าสนใจด้วย (ตัวละครแอบเยอะอยู่นะ)
อิงโตมาจากบ้านที่ต่างจังหวัดในตระกูลคหบดี ชีวิตดำเนินไปอย่างเป็นสุข แต่เธอกลับรู้สึกอ้างว้างเมื่อเห็นพ่อแม่มักทะเลาะทุ่มเถียงกันเสมอ ความฝันของอิงคือการมีครอบครัวที่อบอุ่น มีบ้านที่เธอสร้างเองดังใจฝัน เพราะอิงเป็นคนกล้าและมีสติปัญญา เธอทำฝันได้เป็นจริง แต่นั่นแหละ โลกนี้มีอะไรไม่แน่นอน ถ้าไม่ใช่เพราะอิงเป็นคนเข้มแข็งแล้ว เธอคงจะดำเนินชีวิตต่อไปได้ยากมากทีเดียว
ผู้ชายคนแรกที่ทำให้หัวใจสาวน้อยเต้นระรัว คือ พี่คม ธาราคม คนๆ นี้เป็นคนร่าเริงสนุกสนาน มีความ puppy love ใสๆ แต่ถ้าดูจากนิสัยของอิงแล้ว เธอยังต้องเรียนรู้ชีวิตและต้องพึ่งตัวเองมากกว่าผู้หญิงทั่วไป การแต่งงานเมื่ออายุน้อย (จบปุ๊บแต่งปั๊บ) ดูแล้วไม่เข้ากับนิสัยของอิงเท่าไรนัก
ผู้ชายคนที่สองที่มอบความหวังดีและความรื่นรมย์ในชีวิตอิง คือ เขมินท์ หรือ มินท์ เพื่อนร่วมรุ่น แม้ฐานะจะแตกต่าง แต่เพราะใจรักที่มีให้แก่กัน อิงไม่เคยเห็นเรื่องฐานะสำคัญกว่าหัวใจ แต่นั่นแหละ แค่รักจะเพียงพอหรือ?
ผู้ชายคนที่สาม ที่เป็นคนที่เข้าใจความคิดของอิงได้อย่างลึกซึ้งที่สุด แม้จะพบกันน้อยครั้ง แต่พบกันทางจดหมายเป็นส่วนใหญ่ คือ พี่อชิ อชิระ พี่ชายคนละแม่ของพี่คม ด้วยปมในใจตอนเด็ก พี่อชิเหมือนคนเย็นชาไม่สนใคร แต่กลับติดต่ออิงด้วยจดหมายมาตลอดเพื่อแบ่งปันเรื่องราวในชีวิต แบบนี้จะเรียกว่ารักได้หรือไม่?
สำหรับเราและผู้หญิงทุกคน คงมองเป็นอย่างเดียวกันว่า นิสัยแบบพี่อชิ ดูยากที่สุดว่าจะรักหรือไม่รัก เพราะเขาไม่เคยเอ่ยปาก ไม่เคยมีโมเมนท์ร่วมกัน ถ้าให้มองก็ดูคล้ายเพื่อนหรือพี่ชายที่แสนดี ถ้าเป็นผู้หญิงโสดไม่มีใครในหัวใจ เจอแบบนี้คงหวั่นไหว แต่เราชอบที่อิงเตือนสติตัวเองเสมอว่า เขาก็ยังไม่เคยบอกรัก ไม่เคยแสดงออกให้ชัดเจน เธอจะไปจินตนาการเองได้อย่างไรว่า เขาชอบเธอ
มันทำให้เรารู้สึกว่า อิงเป็นคนที่มีพื้นฐานความคิดอยู่บนความเป็นจริง (ง่ายๆ ไม่มโน) แต่ถามว่าเธอมีเซนส์ไหมว่าเขารู้สึกดีๆ ให้ แน่นอนอิงรู้สึก เพียงแต่ไม่อยากจะถามไปตรงๆ ว่า ชอบฉันหรือเปล่า เพราะกลัวเสียเขาไปถ้าเขาเกิดตอบว่าไม่ และกลัวจะทำผิดกับคนรักที่เคียงข้างเสมอว่า ฉันรักคนอื่นนะ ก็เพราะพี่อชิไม่ได้แสดงออกชัดเจนนั่นเอง
ตอนจบเรื่องนี้ทำให้เราร้องไห้ น้ำตาไหล ดีใจกับฉากจบของอิง (รู้สึกอินมากๆ) ชีวิตอิงดูเหมือนจะราบรื่นสุขสบาย แต่อย่างที่เขาว่า คนจนก็ทุกข์อย่างคนจน คนรวยก็ทุกข์อย่างคนรวย กว่าอิงจะประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานและชีวิต ต้องต่อสู้ดิ้นรนหลายอย่าง หลักๆ มาจากปมในวัยเด็กที่เห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน การเปรียบเทียบของแม่กับบรรดาลูกๆ แต่เพื่อสานฝันของตัวเองให้เป็นจริง อิงสามารถสร้างตัวเองได้ และทำมันได้สำเร็จ แต่ฝันนั้นจะยืนยาวชั่วนิจนิรันดร์หรือ?
ก็คงไม่สายที่จะสร้างฝันอีกครั้ง หากฝันครั้งแรกพังทลายไป และไม่ว่าเราจะมีอายุเท่าไร หากหัวใจยังเข้มแข็งและแกร่งกล้า ฝันของเรากับคนที่ใช่ย่อมไม่ไกลเกินเอื้อม
ในเรื่องมีหลายคนที่สร้างฝันใหม่อีกครั้ง อย่างที่บอกว่าพล็อตย่อยก็น่าสนใจดี มันทำให้รู้ว่า คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ กว่าจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นเพชรแท้หรือกรวดหิน สำหรับบางคนใช้เวลานานเหลือเกิน
เป็นนิยายที่ชอบมากๆ ไม่เหมาะกับคนชอบนิยายโรแมนติก ส่วนตัวมองว่าเหมาะกับวัยประมาณเรานี่แหละ วัยที่สร้างตัวและเริ่มมีครอบครัว แก่นหลักในเรื่องที่เราสัมผัสได้คือการเลือกคู่ครองและการประคับประคองชีวิตคู่ ควรทำอย่างไร และไม่ว่าจะอายุเท่าใด ก็ยังไม่สายที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา