27 พ.ค. เวลา 07:48 • นิยาย เรื่องสั้น

โลกหมุนเร็วไป หรือ เราเองที่ไม่ยอมขยับตัว

คนอื่นๆประสบความสำเร็จตั้งมากมาย ทำไมถึงไม่เป็นเราบ้างนะ
กล่าวโดย ผมเอง
ยิ่งเล่นโซเชี่ยลมีเดียมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนไม่เอาไหนมากขึ้นทุกวัน มีหลายคนโพสต์ถึงความสำเร็จในชีวิตตัวเองมากมาย ทั้งขายของออนไลน์ เขียนหนังสือ หารายได้เสริมจนชีวิตพลิกผัน ข้อมูลต่างๆเหล่านั้น ทำเอาตัวผมที่มัวแต่ตื่นเช้า ล้างหน้าแปรงฟัน ออกไปทำงานประจำที่แสนจะน่าเบื่อ ต้องกลับมาทบทวนตัวเองอยู่บ่อยๆว่า "หรือเราจะเป็นคนไม่เอาถ่านจริงๆนะ ?"
จะว่าไปก็เคยอ่านหนังสือเล่มนึงจำได้ว่ามีโควทที่ผมจำได้ไม่ลืม มันเขียนว่า
ดอกไม้นั้นมีเวลาเบ่งบานเป็นของตัวเอง
เปรียบเหมือนชีวิตที่เบ่งบานและประสบความสำเร็จไม่พร้อมกัน
ตอนนั้นพอได้อ่านแล้วก็มีกำลังใจขึ้นมา จนวันนี้ได้กลับมานึกถึงประโยคนั้นอีกครั้ง เลยได้เอะใจขึ้นมาว่า "ใช่ว่าดอกไม้ทุกดอกจะมีโอกาสได้เบ่งบาน บางดอกก็ร่วงโรยไปทั้งที่ไม่ได้บานก็มี" ความคิดนี้ทำเอาผมคิดวนกลับมาหาตัวเองอีกครั้ง หรือว่าเราจะเป็นดอกไม้ดอกนั้นที่ไม่ได้เบ่งบานหรือเปล่านะ
ผมจมดิ่งไปกับความคิดของตัวเอง มัวแต่คิดวกไปวนมา ในขณะที่โลกรอบตัวหมุนไปไม่หยุดหย่อน ผมกลับหยุดนิ่ง จมดิ่งอยู่ในความมืดมน
นี่โลกหมุนเร็วเกินไปหรือเปล่านะ ?
หรือเป็นตัวเราเองที่ไม่ยอมเคลื่อนที่ไปไหน ?
โฆษณา