ปุถุชน ก็คนทั่วไป มีอยู่เกลื่อนกราด ไปทั่วทุกมุมโลก เค้าก็ใช้ชีวิตไปตามสภาพดินฟ้าอากาศ วัฒนธรรมต่างๆ ที่จะมาเจอะเจอ รอยคำสอนพระศาสนา ที่นำพาหนีกรรม ยุติการเกิด ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นั่นยาก แม้อยู่ในเมืองพุทธ พบรอยพระศาสนา เค้าทำอะไรกับคำว่า ศาสนา นั่นก็คือ ปุถุชน ที่ไม่สามารถเข้าใจ ในคำสอนขององค์พระสีมมาสัมพุทธเจ้า ที่ท่านก็สอนให้ลงมือทำ เลยจะค่อยๆรู้ขึ้นมา ค่อยสร้างบุญกุศล ให้กายมีบุญ บุญนั้นก็ช่วยให้จิตมีกายที่แข็งแรงขึ้น มีกำลังที่จะฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ เพราะบุญหนุนนำกาย หนุนพจิต
แต่นั่นแหละ ปุถุชน จะทำบุญก็เห็นความสำคัญของบุญ ทำเหมือนไม่ตั้งใจทำ มันก็เลยไม่ได้เกิดเป็นบุญขึ้นมา แล้วก็หลงว่า บุญ ..หากเป็นบุญจริง ชีวิตต้องดีขึ้น ทุกข์เบาบางลง เพราะทำแบบไม่รู้ไม่เห็นคุณค่า มันก็เลย ไม่ได้ค่าอะไรขึ้นมา
แล้วอีกอย่างหนึ่งจิตของปุถุชน นั่นเมื่อบอกกล่าวให้ทำบุญทำทาน ทำเด้วยความบริสุทธิ์ใจ การกราบพระ บรรจงกราบ เค้าทำไม่ได้ เค้าจะเร่าร้อนหงุดหงิด พอบอกให้ทำบุญทำทาน จะหงุดหงิดโมโห นั่นหมายถึง กรรมที่ตัวเ้าไม่ยอมให้สร้างบุญกเลย
เรื่องบุญกุศล ของปุถุชนทั่วไป เค้าทำบุญกับเจ้าพ่อเจ้าแม่ได้ กับเกจิอาจารย์เครื่องรางของขลังได้ แต่มาทำกับผู้ที่ประพฤติปฏิบัติธรรม ปฏิบัติปฏิบัติชอบ เค้ากลับทำไม่ได้ ยิ่งทำจิตทำใจ แบบน้อมถวายองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เค้ายิ่งทำไม่ได้ มันจะร้อนรุ่มเรือนกาย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
