27 พ.ค. เวลา 11:23 • ปรัชญา
โอ้ว ถ้าจะทำอย่างนั้นจิตต้องแข็งมากๆ ไม่งั้นทำไม่ได้แน่นอน ผมเคยลองทำ ยังทำไม่ได้เลย
เคยมีคนจมน้ำตาย ติดอยู่ในท่อ อำเภอหางดง บ้านถวาย ศพค้างคืน เห็นเขามุงดูอะไรกัน ก็เลยไปดูกับเขาบ้าง โอ้โหสภาพพองหมดแล้ว เขาว่าศพจมน้ำจะเน่าเร็วที่สุด ภาพติดตาเลย ติดค้างอยู่อย่างนั้นลบไม่ได้เน้อ แวะกินข้าวกับเพื่อนสั่งข้าวขาหมู คือมันมีไอ้หนังหมูที่มันเป็นสีน้ำตาลอ่ะเด้งๆลื่นๆผมกินไม่ได้เลย ใจมันคิดเป็นมือเน่าๆของคน ตักราดน้ำจิ้มเยอะๆตักใส่ปาก เสร็จแล้วน้ำลายมาจุกที่คอ เหมือนกลืนข้าวไม่ลง รีบเอามืออุดปากไปบ้วนทิ้ง เกือบอ้วกแตก ไม่ไหวครับ
1
อสุภะกรรมฐาน ผมเคยคิดว่าผมเนี่ยแน่ มันก็แค่ซากศพของคน ผีไม่มีอยู่แล้ว เพราะเราเรียนธรรมะมาจนรู้ทุกอย่าง ผีอะไรไม่กลัวทั้งนั้น เราเองก็เก่ง เป็นหนึ่งในตองอูไม่เป็นสองรองใครอยู่แล้ว ช่วงนั้นดูคลิปประวัติขรัวโตนั่งสมาธิกับซากศพ ผมก็จะลองบ้าง เอาช่วงหัวค่ำเลย ป่าช้าครับ กำลังมีงานศพ เขาเอาศพใส่เมรุเผาปิดประตูเรียบร้อย เราก็ไปเลยครับเดินจงกรมนั่งสมาธิ
1
ตอนที่ยังมีแสงสว่างยังไม่เท่าไหร่ พอเริ่มมืด ใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วครับ ยกหนอ ย่างหนอ เหยียบหนอ ลูกมะขามป้อมร่วงลงหลังคาเปรี้ยง ลืมหมด วิ่งมาในศาลา เขาว่าเปลี่ยนเป็นนั่งสมาธิก็ได้ ทุ่มกว่าๆ สัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ ขาเริ่มปวด ไม่ไหวแล้ว จู่ๆมีเสียงคน เอ้า..ยุงไม่กัดเลยหรอ ตกใจสุดขีดเลยทีนี้ ปรากฏว่าสัปเหร่อจะมาดูศพที่เผาในเตา พอเปิดดูเห็นไฟแดงวาบๆ มือศพกางออก เสียงไฟลุกแตกตุบๆ ผมไม่อยู่แล้วครับ นี่ขนาดไม่ได้ไปเพ่งอสุภะแบบจ่อๆนะ
2
มานั่งคิด ว่าเอ้.. เรากลัวอะไรว่ะ กลัวผีครับ กลัวตาย ที่สุดแล้วคนเรามันก็กลัวตายนั่นแหละครับ กลัวผีทั้งๆที่ไม่เคยเห็นผี
ทีนี้ก็เลยคิดว่า การเพ่งอสุภะเนี่ย จะช่วยให้เราไม่ยินดีในความกำหนัดในเพศตรงข้าม ให้รู้สภาพความเป็นจริงของ/ผม/ขน/เล็บ/ฟัน/หนัง แต่ก็ลองคิดอีกที เอ้..หมอที่โรงพยาบาล เห็นศพบ่อยๆ ผ่าตัดคนทุกวัน เห็นไส้เห็นเลือดเห็นเนื้อหมด ทำไมหมอที่โรงพยาบาลไม่บรรลุธรรมน้อ ที่จริงหมอน่าจะเบื่อหน่ายในร่างกายของคนมากกว่าคนธรรมดากับพระภิกษุซะอีกนะ
ผมยังไม่พร้อมจริงๆ ทำไม่ได้ครับ
ปฏิบัติธรรมมีแต่อุปสรรค เจ็บปวดร่างกายไปหมดเลย ทรมานครับ
โฆษณา