2 วันที่ผ่านมาได้ดูคลิปหนึ่ง ฟังเขาเล่ามา แต่ขอไม่บอก คล้ายๆ กับที่คุณตั้งคำถามเลยค่ะ
ส่วนตัวคิดว่า "ผู้ที่บรรลุธรรม จะไม่มีวันร้องไห้" มันคือความไม่จริง ความจริงในโลก แม้แต่พระพุทธเจ้า ยังร้องไห้ แล้วส่วนตัวนับถือฮินดู / พุทธ / พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม แม้แต่องค์เทพในศาสนาฮินดู ท่านยังร้องไห้เลย ทั้งพระโพธิสัตว์ เหมือนในหนังอินเดีย ศิวะพระมหาเทพ , เทพหนุมาน ฯลฯ บางตอนบางฉากยังมีความเศร้า เสียใจ ร้องไห้ เป็นทุกข์เลยค่ะ
ผู้ที่ยิ่งใหญ่มากกว่าพระพุทธเจ้า ก็มี พระพรหม พระวิษณุ พระศิวะ ก่อนที่จะให้กำเนิดมนุษย์โลกขึ้นมา ก่อนที่จะมีพระแม่กาลี พระแม่ลักษมี เทพทุกองค์ตัวใหญ่ พวกเทพเหล่านี้ทุกองค์ (ใช้คำว่า... องค์) เหมือนพระพุทธเจ้า ผู้ที่บรรลุธรรมได้สำเร็จ เคยมีน้ำตามาก่อน ก่อนหน้า เคยทุกข์ทรมาณ พร้อมกับความเจ็บปวด ทางกายไม่พอ ทางใจไม่พอ ต้องสาหัสเยอะที่สุด การอดข้าว อดน้ำ เหมือนพระพุทธเจ้า ท่านรู้ รู้ตื่น รู้ทุกข์ตัวเอง รู้ตัวตน ท่านสอนให้มนุษย์รู้จักตัวเอง รู้ความทุกข์ตัวเอง
ถ้าไม่มีความทุกข์ ก็ไม่มีวันลิ้มรสของความทรมาณ การทำงานที่ลำบาก ความเหนื่อย ท้อแท้ สิ้นหวัง แล้วไปดูคลิป แนวพระศรีอริยเมตไตรย์ เพื่อเรียนรู้เรื่องพระพุทธศาสนา คิดตะหงิดใจไปด้วย ว่า.. คนที่เกิดในยุคพระศรีอาริย์ ไม่มีความทุกข์กันเลยเหรอ แล้วได้ค้นพบว่า... ถ้าเรารู้ทุกข์ตัวเองตั้งแต่วันนี้ ตอนนี้ เปรียบเทียบอดีตตัวเองกับปัจจุบัน เดินทางสายกลาง พอดีกับชีวิต พอเพียง การกินที่ไม่มาก ไม่น้อยเกินไป การออกกำลังกาย แม้แต่ทัศนคติตัวเอง ถ้ารู้จักพอ อะไรๆ มันก็ดี ดีต่อจิตใจตัวเอง รวมถึงสุขภาพส่วนตัว
แล้วคิดว่า เราต้องรู้จักตัวเองตั้งแต่วันนี้ การบรรลุธรรมไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะเป็นเลย ขนาดคนที่เป็นเทวดาลงมาเกิดบนโลกนี้ ยังมีกรรม แต่สัตว์นรกทำไมเกิดมาพร้อมกับถูกเลี้ยงดูอย่างดี สบายยิ่งกว่าคนที่ทำงานลำบากๆ กรรมมันมาพร้อมกับความทุกข์ที่ถูกสะสมในอดีตที่ไม่สามารถหาสาเหตุได้ ว่ามันติดตัวมาก่อนหน้าที่จะเกิดมาเป็นมนุษย์และสัตว์
สัตว์บางตัว ทำไมถึงตายไปแล้ววนกลับมาเป็นลูกหลานคนที่ถูกเลี้ยงมันมาได้ มันคือความทุกข์ ความสุขร่วมกัน ถ้าไม่มีจิตใจที่ไม่ผูกพันธ์กัน มันก็ไม่มาเกิด แล้วผู้บรรลุธรรม เป็นได้ทั้งคน ทั้งสัตว์ มีทุกข์กันทุกคน สัตว์มีทุกข์ทุกตัว สิ่งที่ผ่านมาแต่กำเนิด คือนรก นรกเป็นผู้ที่สุ่ม ให้ยมบาลได้รู้ว่าใครควรเกิดเป็นลูกใคร เทวดาก็รู้ สุ่มให้มาเกิดเอง ให้รู้จักพร้อมกับความทุกข์
ต่อให้นั่งสมาธิ หากยังไม่ถึงฌาน แค่ฝึกลมหายใจเข้าออก นับว่าดีส่วนหนึ่ง แต่ความทุกข์มันยังไม่หาย ไม่สามารถบรรลุธรรมได้ เพราะยึดติด หากทุกข์มันหลุดพ้น จากความเคยชินของความทุกข์ที่ตัวเองเจอมาแล้ว เข้าใจดีแล้ว เข้าใจคนที่กระทำเรา ว่าเขาก็ย่อมมีทุกข์เหมือนกัน เราเข้าใจทุกข์เรา ว่าเราทำไมไม่ให้อภัยเขา ถ้าถึงเวลานั้น มันจะปล่อย จะปลงไปเอง แล้วเกิดการบรรลุธรรมในที่สุด 🙂
จากใจผู้ที่มีความทุกข์เหมือนคนอื่น คนอื่นก็มีทุกข์ ล้มทุกวัน เลือดออกทุกวัน ก็ยังซน ทั้งความไม่รู้ว่าความเจ็บปวดเป็นยังไง ถ้าร้องไห้บ่อยๆ จนกลายเป็นความชิน โตขึ้นอาจฝังใจบางเรื่อง แต่ก็รู้ว่าตัวเองทุกข์ เข้าใจทุกข์เอง เจ็บเอง ร้องไห้เอง ล้มเองลุกเอง มันก็ยังทำให้เห็นว่าใครบ้างที่จริงใจพร้อมช่วยเหลือ บรรลุธรรม เหมือนตัดกิเลสทั้งหมดออกจากใจ ตัดทุกอย่าง หลังจากที่หมดทุกข์ นั่นคือจุดแห่งทางสว่าง ที่พร้อมกับการตื่นรู้ เหมือนพระพุทธเจ้า 🙏🏻
การเกิดใหม่ ความมืดในใจ หมอง เศร้า ทุกข์ ไม่มีแล้ว บรรลุสูงสุดแล้ว 😊
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
