29 พ.ค. เวลา 06:27 • การศึกษา

"พุทธะอยู่ที่ตนหารู้ไม่"

ชมปริศนาเซนผ่านบทกลอนของภิกษุณีอู่จิ้นจั้ง
ผู้ที่เคยขอความรู้ทางธรรม และให้การต้อนรับท่านเว่ยหล่างเป็นอย่างดี
หาวสันต์ จนวันลับ หามีไม่
รองเท้าฟาง ย่างทั่วดอย เมฆละหาน
ยิ้มลงดอย เด็ดเหมยดม งามครามครัน
แท้วสันต์ อยู่ยอดเหมย แต่นานมา
ดมเหมย
อู๋จิ้นจั้ง
盡日尋春不見春,
芒鞋踏遍隴頭雲。
歸來笑拈梅花嗅,
春在枝頭已十分。
嗅梅·無盡藏
โฆษณา