* พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงค้นพบ พระธรรมในธรรมชาติ จึงบังเกิดเป็นพระพุทธศาสนาในกาลต่อมา
.
* ธรรมะ มีอยู่แล้วในธรรมชาติ เป็นกฎธรรมชาติ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามิได้ทรงบัญญัติ หรือสร้างขึ้นใหม่
.
* เพียงแต่พระองค์ทรงฝึกฝนอบรมตนจนตรัสรู้แจ้งในธรรมชาติ
แล้วจึงนำมาเผยแพร่ให้แก่หมู่ชนที่ยังวนเวียนอยู่ใน “ทุกข์”
ให้ได้เจริญรอยตามบนหนทางแห่งการ “ดับทุกข์” และ “เป็นสุข”
เพื่อกระทำหน้าที่ที่ถูกต้องครั้งหนึ่งของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นชาวพุทธที่พบพระพุทธศาสนา
.
* พุทธศาสนา เป็นศาสนาของผู้รู้แจ้ง
เป็นศาสนาที่เชื่อมั่นในศักยภาพของมนุษย์ว่า
ทุกคนสามารถพัฒนาจิตใจไปสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์พร้อมได้ด้วยความเพียรของตน
.
* หลักธรรมคำสอนจึงมุ่งสอนให้มนุษย์หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวงในโลกด้วยปัญญา และอยู่กับความทุกข์อย่างรู้เท่าทันตามตวามเป็นจริง
.
* โดยมีวัตถุประสงค์สูงสุด คือ การหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง
จากวัฏจักรเวียนว่ายตายเกิด เฉกเดียวกับที่พระองค์พระศาสดาทรงหลุดพ้นได้ด้วยกำลังสติปัญญาและความเพียร
ซึ่งผู้หลุดพ้นในฐานะของมนุษย์ปุถุชน มิใช่เทพเจ้า หรือทูตของพระองค์ใด
.
* พระพุทธศาสนา เป็นศาสนาแห่งการกระทำ
เป็นศาสนาแห่งความเพียรพยายาม
ไม่ใช่ศาสนาแห่งการอ้อนวอนปรารถนา
หรือศาสนาแห่งความห่วงหวังกังวล
.
* การสั่งสอนธรรมของพระพุทธเจ้า
ทรงมุ่งผลในทางปฏิบัติ
ให้ทุกคนจัดการกับชีวิตที่เป็นอยู่จริงๆ ในโลกนี้ และเริ่มแต่บัดนี้
จากส่วนหนึ่งของหนังสือ “ตามรอยพุทธธรรม”
พระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ. ปยุตฺโต)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
