29 พ.ค. เวลา 17:01 • ไลฟ์สไตล์

บันทึกของหนูส้ม วันที่ 29 พ.ค. 67

ที่หายไปเป็นเกือบปีหรือหายไปปีกว่าๆได้
มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้
การเดินทางครั้งใหม่ที่เริ่มต้นขึ้นนั้น...
สอนให้เรารู้ว่า ไม่มีสิ่งใดแน่นอน หากเพียงแต่เราอยากให้ทุกสิ่งที่ต้องเจอหรือต้องทำนั้น ออกมาดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้
บางสิ่งคิดว่าดีแล้ว ยังโดนต่อว่า
เพียงเพราะคนนั้นมีทัศนคติที่ยึดเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ไม่ฟังใคร
แน่นอนว่าคนที่ถูกว่าคือเราเอง...
หากเราคิดว่าในชีวิตนี้ เราทำทุกสิ่งดีแล้ว
แต่มันดันไปไม่ถูกใจใครบางคนเข้า
มาด่าว่าด้วยถ้อยคำหยายคายสารพัด
ว่าเราไม่ดีแบบนั้นแบบนี้
ความรู้สึกเราโคตรจะแย่ ร้องไห้เลย
พูดอะไรไม่ออก
คำถาม คือ พวกเขาเหล่านั้นเคยย้อนมองตัวเองบ้างไหมว่าพวกเขานั้นทำดีมากพอ มากพอที่ว่าคนอื่นหรือยัง...
การว่าผู้อื่นเป็นการละเมิดสิทธิ์อย่างรุ่นแรง
ทำร้ายผู้อื่นให้เจ็บช้ำน้ำใจ
มันเป็นคดีความก็ได้... แต่เราไม่ทำหรอก
แต่เราแค่เศร้า เศร้าที่โดนว่า ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรผิด
มีใครเคยโดนหรือเจอเหตุการณ์แบบเราบ้าง
เราอยากเป็นกำลังใจให้น๊าาา
ให้รู้ไว้ ว่าเธอไม่ได้สู้กับคนพวกนี้อยู่คนเดียว
แต่ยังมีเราอีกคน ที่สู้อยู่เหมือนกันกับเธอ...
เพราะเธอมีค่ามากเกินกว่า
เกินกว่าจะให้ใครมาทำร้ายจิตใจได้
โฆษณา