เรื่องของธรรม นั่นมีมากมาย แต่เรื่องของธรรม ที่หลุดพ้น เค้าสอนอย่างไร เกืดมา มันมีอะไร บ้างที่เกิด เกิดอารมณ์นึกคิดเรื่องนั้น เรื่องนี้ เดี๋ยวเกิด อยากกิน เดี๋ยวเกิด..หงุดหงิด เดียว เกิด รัก เกิดพอใจ เกิดไม่พอใจ วันหนึ่งๆ มีอะไรเกิดบ้าง มันจึง เกิด ดับ เกิดตายๆ เกิดแล้วเกิดอีก หาหยุดเกิดไม่ได้ นั่นแหละที่เค้าว่า ต้องเกิดตายๆไม่รู้จบ
คราวนี้ เค้าบอกว่า เมื่อจะหยุด เกิด เราก็นำกายที่ เราเกิดมาอาศัย เอาเดินในรอย ทั้งสี่ ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เดินนิ่งๆจิตเฉยๆ ไม่ต้องนึกคิดอะไร คราวนี้ เราก็นำกาย มานั่งนิ่งๆดู จิตเฉย จิตเรามันยังไม่มีกำลัง เราก็เอาจิตมาอยู่กับพุทโธ ภาวนาขึ้นมา ให้มีสติปัญญา รู้สึกตัว ..สำรวจกายให้นิ่ง ตัวตรงๆ หายใจเข้าลึกๆ หายใจออก ภาวนา ไป
..เราก็ควบคุมกายให้อยู่นิ่ง สติรู้สึกตัวลมเข้าลมออก ทำจิตเเฉยๆไม่นึกคิดอะไรเลย หากนึกคิดเมื่อไหร่ ก็คืออารมณ์ เผลอสติตามอารมณ์เมื่อไหร่ ก็เป็นทาสของอารมณ์ เราก็ทำไปเลยๆ ให้หลุดพ้นอารมณ์นึกคิด ให้หลุดพ้นอารมณ์เป็นนาที สองนาที สามนาที เราก็ทำไป ทำไม่ได้ จิตมันก็หลุดพ้นอารมณ์ที่นำเกิดนำตายไปได้ หลุดพ้นไม่ได้เสียที
เมื่อเราปฏิบัติธรรมทุกครั้ง เราก็สำรวจตรวจสอบ ว่าที่ปฏิบัติธรรมภาวนา แต่ละครั้ง มันมีอะไรเกิดขึ้นมาบ้าง สิ่งนั้นแหละที่เราต้องแก้ไข ทำไม่กายไม่นิ่ง จิตไม่นิ่ง ..สิ่งที่จะทำให้เกิดการหลุดพ้นได้ ก็รอยทั้งสี่ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เรื่องราวของธรรมหลุดพ้น ไม่ใช่ทำอยู่กับอารมณ์ เค้าทำให้พ้นอารมณ์ หลุดพ้น ความโลภโกรธหลง
เรื่องของธรรมหลุดพ้น ต้องนำรอยทั้งสี่ ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มากระทำ มัวไปนั่งอ่านคำภีร์ตำรา มันจะหลุดพ้นอารมณ์ พ้นทุกข์ไปก็ไม่ได้..มันต้องนำกายที่พ่อแม่ให้มา นำมาปฏิบัติธรรม
บางที่มีคนไปนุ่งขาวห่มขาว ไปอยู่วัดว่า ปฏิบัติธรรมแล้ว ก็เห็นไปอยู่ แค่เปลี่ยนแปลงสถานที่กินนอน ไปอยู่วัดว่าปฏิบัติธรรมแล้ว แล้วรอยทั้งสี่ของการปฏิบัติธรรมมีมั้ย บางคนก็ไปนั่งฟังเฉย การปฏิบัติธรรมไม่มีเลย ได้แต่นั่งฟัง.. ไหนล่ะการปฏิบัติธรรมในรอยทั้งสี่ของท่าน
แล้วรอยของท่าน ..เค้าทำให้จิตพ้นทุกข์ แต่เวลารอยของท่านมากระทำ ก็เอาเรื่องนั้นเรื่องนี้มาคิดมานึด บ้างนั่งท่องคาถาอาคม แล้วมันจะพ้นไปได้อย่างไร จากอารมณ์กรรมทั้งหลาย บ้างไปนั่งห่วงสามีภรรยา คิดถึงบ้าน เรื่องนั่นเรื่องนี้ พิจารณานั้นนี่ ดูเหมือนดี มันก็เลย เดินอยู่ในรอยทั้งสี่ไม่ได้ มันเป็นอารมณ์ไปเสียทั้งหมด จิตมันว่างเว้นจากอารมณ์มั้ย เมื่อว่างไม่ได้ มันก็ต้องมาเกิดจะต้อง ตายแล้วเกิด ไม่รู้เบื่อหน่าเลย
บางคนไปอยู่วัด ว่างไปปฏิบัติธรรม ..รอยทั้งสี่มีมั้ย เมื่อไม่มี จะเรียกว่า ปฏิบัติธรรมได้หรือ นั้นแหละไปอยู่วัด .ก็จริง แต่การปฏิบัติไม่มีเลย ในนิสัยที่จะทำให้จิตพ้นทุกข์ ไม่มีเอาเสียเลย แล้วก็มาบอกว่า ไปปฏิบัติธรรมมา รู้ไปหมดเลย
เรื่องของธรรม ที่จะทำให้จิตหลุดพ้นได้ เค้าทำที่กายนิ่งจิตนิ่งเฉย ไม่มีอะไรเลย ต้องมีสติสัมปชัญญะ มีทั้งสติปัญญา ที่จะทำให้กายนิ่งจิตนิ่งได้ ทำได้ จิตก็จะค่อยๆหลุดพ้นอารมณ์ขึ้นมา เรื่องราวนี้ มันต้องลงมือปฏิบัติจริงๆ เราก็จะรู้จักไดี ที่ตัวเรา ทั้งในเรื่องนิสัยที่เราเคยช้นในการใช้อารมณ์ นิสัยก็จะค่อยๆเปลี่ยนแปลง ในทางที่ว่าสูงขึ้น ไม่ตกต่ำลงไป
มีพระท่านบอกมาว่า ให้ไปลองทบทวนดู ที่เราฝึกหัด อะไรต่างๆมา ที่สุดแล้ว ก็จะมันอยู่ที่ กายนิ่ง จิตนิ่ง จิตเฉย ..ลองพิจารณาดูล่ะกัน
เมื่อกายนิ่งจิตเฉย ..ก็ยังมีเรื่ิองราวศึกษาต่อไปอีก ที่จิตเดินทางมาถึงนี้ได้ ก็มีเรื่องราวให้เรียนรู้อีก ..
เรื่องราวของกายนิ่งจิตเฉย ผู้ที่ทำได้ ไม่ใช่ว่า ฝึกหัดมาแค่ชาตินี้ชาติเดียว เป็นผู้ที่ฝึกหัดมาหลายๆชาติ จึงสามารถกระทำได้ ลองน่ะ (ที่จริงแล้ว จะใช่คำว่า ลองทำ ก็เหมือนหมิ่นธรรม ต้องลงมืทำเอง ว่าธรรมนั้นมีจริง หลุดพ้นได้จริงๆ แต่ไม่ใช่ว่าหลุดพ้นเลย ค่อยๆหลุดบ่วงกรรม ไป เราก็หมั่นกระทำขึ้น จิตก็จะผ่องใสขึ้น )ว่าทำได้มั้ย ในรอยทั่งสี่ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ..รอยของพระอรืยะเจ้า
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
