การทำบุญหรือการทานมีความมุ่งหมายในการขัดเกลาความตระหนี่หรืออัตตา เพื่อจะสามารถเข้าถึงธรรมะหรือเห็นธรรมะตามจริง เหมือนกันเอาธุลีออกจากดวงตา โดยเริ่มสละหรือจาคะจากสิ่งของก่อนคือการให้ทาน จากนั้นก็สละพฤติกรรมกายและวาจาด้วยการถือศีล จากนั้นก็ฝึกทิ้งความคิดด้วยการภาวนา ส่วนการทำบุญหรือให้ทานแก่ใครได้ผลมากน้อย อยู่ที่พวกให้ทานว่าหวังผลหรือผูกพันในผลมากขนาดไหน ผูกพันมากได้กุศลน้อยเพราะไม่ได้ขัดเกลาอย่างนี้จ้ะ