[แสงทาน 🌻] สมัยศึกษาใหม่แรกๆ ใช่ครับ หนักกว่าชาวบ้านด้วย เราไม่ใช่คนเชื่ออะไรง่ายๆ ก็เลย ตั้งคำถามไปให้หมด ค้นดูให้หมดทุกซอกทุกมุม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

2 มิ.ย. เวลา 03:42 • ความคิดเห็น

สมัยศึกษาใหม่แรกๆ ใช่ครับ หนักกว่าชาวบ้านด้วย เราไม่ใช่คนเชื่ออะไรง่ายๆ

เริ่มจากการผูกปม…

ตอนแรก

ก็เลย ตั้งคำถามไปให้หมด ค้นดูให้หมดทุกซอกทุกมุม

ไม่เชื่อว่า การใช้ศรัทธาแบบมืดบอดจะให้ประโยชน์อะไรกับเรา

ก็ ปัญญา นี้แหละจะทำให้เรามองโลกตามความเป็นจริงและกลั่นประโยชน์จากสิ่งทั้งปวงมาได้

สุดท้ายก็พบว่า ท่านเองก็ไม่ให้เชื่อแม้ตัวท่านเอง

และ ไม่ให้เชื่อแม้ความคิดของตัวเราเอง(ที่คิดไปเอง)

ถ้าเราลองพิจารณา กาลามสูตร ก็จะพบว่า ไม่มีอะไรในโลกนี้เชื่อได้สักอย่างเดียว แม้แต่ตัวกาลามสูตรเอง อ่าว แล้วเช่นนี้เราจะเชื่ออะไรได้บ้างเล่า?

อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการฟังตามๆ กันมา

อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการถือสืบๆ กันมา

อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการเล่าลือ

อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการอ้างตำราหรือคัมภีร์

อย่าปลงใจเชื่อ เพราะตรรก

อย่าปลงใจเชื่อ เพราะการอนุมาน

อย่าปลงใจเชื่อ ด้วยการคิดตรองตามแนวเหตุผล

อย่าปลงใจเชื่อ เพราะเข้ากันได้กับทฤษฎีที่พินิจไว้แล้ว

อย่าปลงใจเชื่อ เพราะมองเห็นรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้

อย่าปลงใจเชื่อ เพราะนับถือว่า ท่านสมณะนี้ เป็นครูของเรา

แต่ที่สำคัญ มันต่อจากนั้นต่างหาก คนส่วนใหญ่มองข้ามไป

“ก็สิ่งใดเป็นกุศล พิจารณาด้วยปัญญาดีแล้ว ก็จงทำเถิด”

แต่ให้พิจารณาสัจจะในธรรมชาติ กลั่นคุณประโยชน์ เอาเฉพาะแค่แก่น

ให้ประจักษ์จริงด้วยตนเอง

ถ้าเห็นว่าทำแล้วเป็นกุศลจริง เป็นประโยชน์จริงหรือไม่

อย่างเช่นตัว กาลามสูตรนี้ นำมาใช้แล้วมีประโยชน์จริงไหม ถ้ามี ก็น้อมเข้ามา… อริยสัจ 4 เป็นสัจจะจริงไหม มีประโยชน์หรือไม่ ถ้ามี ก็น้อมเข้ามา… ฯลฯ

ไปสู่การหาจุดผูกเจอ แล้วจึงคลายปม ไปที่ละชั้นๆ เป็นเหมือนลูกโซ่

หลังศึกษา

ก็จึงน้อมนำเข้ามา แต่ไม่ยึดมั่นถือมั่น

เป็นเช่นนั้นแล้ว ก็ปฏิบัติ ก็จงทำอย่างกล้าหาญเถิด

โฆษณา