ที่จริงมันมีหลายอย่างที่ย้อนแย้งกันเอง เมื่อดูภาพรวม
ผมมองว่า การดูแค่ ศีล หรือ ธรรม มันไม่สำคัญเท่าเจตนา
เช่น เราถูกสอนว่า อย่าเบียดเบียนขีวิตสัตว์
แล้วเราจะบอกว่า คนที่ฆ่าสัตว์เป็นคนเลวทุกคนแบบนั้นเหรอ ?
ถ้าเป็นแบบนั้น เราจะกินอะไร บ้านคนมีอาชีพเหล่านี้จะอยู่ยังไง
หรือแม้แต่ขาวนา ที่ต้องกำจัดศัตรูพืช ก็คงบาปหนัก
เพราะฆ่าแมลงเป็นล้านๆตัวในทุกปี
หรือถ้าอิงตามวิทยาศาสตร์ เชื้อโรค ก็คือสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน
กินยาฆ่ามัน เราก็บาปสิ ถูกไหม ?
และถ้าแบบนั้น การเวียนว่ายตายเกิด มันย่อมไม่สมเหตุผลไปด้วย เพราะสัตว์ต่างๆ ยีอมต้องฆ่าเพื่อความอยู่รอด แล้วจะพ้นบ่วงกรรมไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่า ตามการอธิบายว่า เกิดเป็นสัตว์
เพื่อชดใช้กรรมได้อย่างไร
…ตัวพระธรรมเอง มันก็ไม่ได้สมบูรณ์หรอกครับ
แต่มันต้องมีเจตนาเข้ามาประกอบด้วยเหมือนกัน….
ตามหลักปรัชญาแล้ว มีเพียงอริยสัจสี่
และการเกิดแก่เจ็บตายเท่านั้น
ที่ถือว่าเป็นความจริงอันติมะ ที่เหลือต้องมีเหตุผลอื่นมาจับครับ
การตั้งคำถามกับพระธรรมน่ะถูกแล้วนะครับ ไม่ใช่เป็นบาป
เพราะท่านเองก็ว่าให้ตรองด้วยปัญญา ตามหลัก กาลามสูตร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
