“ฮอยอัน“ ทำไมฉันจึงต้องรักเธอ?
“ฮอยอัน...ฉันรักเธอ” คือ ละครไทยเมื่อเกือบ 20 ปีก่อน ที่นำแสดงโดย แดน วรเดช และ เจนี่ เทียนโพธิ์สุวรรณ เป็นละครที่ทำให้ผมรู้จักชื่อ “ฮอยอัน” หลังจากนั้นผมก็ได้ยินชื่อฮอยอันมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งจากดารา เพื่อนฝูง คนรู้จักที่เดินทางไปเที่ยวที่เมืองแห่งนี้ โดยมีภาพจำว่าเป็นเมืองเล็กๆ ที่อบอุ่น
เวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี ในที่สุดผมก็มีโอกาสได้ไปเที่ยวฮอยอัน โดย ฮอยอัน หรือคนเวียดนามเรียกว่า โห่อาน เป็นเมืองริมฝั่งทะเลจีนใต้ทางตอนกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขตจังหวัดกว๋างนาม เมืองนี้มีประชาการอยู่อาศัยประมาณ 80,000 คน
เป็นเมืองที่ได้รับการยอมรับจากทางยูเนสโกว่าให้เป็นเมืองมรดกโลก เนื่องจากเป็นเมืองท่าในทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งแต่สมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15-19 ที่มีการผสมผสานศิลปะวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมทั้งของท้องถิ่นและของต่างชาติไว้ได้อย่างมีเอกลักษณ์ ซึ่งได้มีการอนุรักษ์สภาพอาคารบ้านเรือนต่างๆ ให้อยู่ในสภาพเดิมไว้ได้เป็นอย่างดี
ประวัติของเมืองฮอยอันต้องย้อนกลับไปในสมัยของอาณาจักรจามปา พื้นที่นี้เป็นเมืองท่าบนปากแม่น้ำทูโบน ที่มีชื่อว่า ไฮโฟ ซึ่งเป็นศูนย์กลางทางการค้าในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16-17 ทำให้มีชาวต่างชาติมาตั้งถิ่นฐานทำการค้าขายในเมืองนี้จำนวนมาก ทั้งชาวจีน ญี่ปุ่น ดัตช์ และด้วยการที่มีชาวต่างชาติอยู่เยอะจึงทำให้เมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่ง โดยมีคลองสายหนึ่งคั่นอยู่กลางเมือง
โดยฝั่งหนึ่งจะเป็นฝั่งชุมชนชาวญี่ปุ่น ส่วนอีกฝั่งจะเป็นชุมชนชาวจีน และชาวญี่ปุ่นได้สร้างสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองไว้ทำการค้าขายกับทางฝั่งจีน ซึ่งสะพานญี่ปุ่นแห่งนี้เป็นสะพานโค้ง มุงหลังคากระเบื้องมีอายุมานาน 400 กว่าปี แต่ปัจจุบันกำลังทำปิดการซ่อมแซมอยู่
ตัวอาคารบ้านเรือนในเมืองฮอยอันจะเป็นทรงชิโนโปรตุกีสแบบยุโรป โดยทาสีเหลืองแทบทุกหลัง นับเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญของเมือง ซึ่งแต่ละอาคารจะสูงไม่เกิน 3 ชั้น ทำให้ไม่มีอาคารใดสูงจนบดบังทัศนียภาพในการชมวิว อีกทั้งในชุมชนไม่อนุญาตให้รถยนต์สัญจรไปมา จะมีก็แต่รถมอเตอร์ไซด์หรือรถจักรยานเท่านั้น จึงนับเป็นเมืองที่มีบรรยากาศน่าอยู่มาก
ทั้งสองฝั่งจะมีแกลเลอรี่ ร้านค้า ร้านคาเฟ่ ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึกอยู่เต็มไปหมด โดยทางไกด์ได้แนะนำกับผมว่าหากอยากซื้อของหรือซื้ออะไรแนะนำว่าให้ซื้อกับทางฝั่งชุมชนญี่ปุ่น เพราะราคาจะถูกกว่าฝั่งชุมชนชาวจีนที่มีฝรั่งไปพักอาศัยอยู่จำนวนมากทำให้ร้านค้าหลายแห่งขายของราคาคนยุโรปที่แพงกว่าทางฝั่งญี่ปุ่น ทั้งๆ ที่สินค้าเป็นของเหมือนกัน
นอกจากชุมชนญี่ปุ่นที่ได้กล่าวไปแล้ว ก็ยังมีชุมชนชาวจีนอาศัยอยู่ในเมืองเก่าฮอยอันจำนวนมากด้วยเช่นกัน โดยมีสมาคมฟุ๊กเกี๋ยน วัดฟุ๊กเกี๋ยน เป็นศูนย์รวมของคนจีน และยังมีศาลเจ้าจีนที่เป็นที่เคารพสักการะบูชา
ศาลเจ้าแห่งนี้มีเทพเจ้ากวนอู เจ้าแม่ทับทิม และเทพเจ้าไฉ่ซิงเอี้ย ประดิษฐานอยู่ โดยชาวเมืองฮอยอันนับถือเทพเจ้ากวนอูว่าท่านจะให้พรในเรื่องการค้าขาย ทำการงานประสบความสำเร็จ เจ้าแม่ทับทิมจะช่วยคุ้มครองการเดินทางให้ปลอดภัย และเทพเจ้าไฉ่ซิงเอี้ยจะประทานโชคลาภเงินทองมาให้ ด้วยเหตุนี้ศาลเจ้าแห่งนี้จึงมีคนเข้ามาเคารพสักการะบูชาตลอดวัน
อีกหนึ่งไฮไลต์ที่สำคัญในเมืองฮอยอัน คือ บ้านเก่าฮอยอันเลขที่ 101 เป็นบ้านสองชั้นที่มีอายุนับร้อยปี ตัวบ้านได้รับการอนุรักษ์ดูแลอย่างดี บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคหบดีตระกูลเติ๋น เศรษฐีชาวเรือ ที่คนในฮอยอันต่างให้ความเคารพนับถือ ปัจจุบันบ้านเลขที่ 101 ทางครอบครัวตระกูลเติ๋นยังใช้อาศัยอยู่จริง โดยเป็นรุ่นที่ 5 แล้ว ซึ่งภายในบ้านมีความกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้ ถือเป็นบ้านเก่าอายุกว่า 100 ปีที่มีสภาพสมบูรณ์มาก
และอีกหนึ่งมุมสวยที่ต้องมาชมหากมาเมืองฮอยอัน คือ แม่น้ำทูโบน เป็นแม่น้ำที่ติดอยู่กับเมืองเก่าฮอยอัน เป็นเส้นทางที่ชาวบ้านใช้เรือสัญจรไปมา รวมทั้งไว้ใช้เป็นเส้นทางออกเรือหาปลาอีกด้วย นอกจากนี้จะมีบริการเรือให้นักท่องเที่ยวสามารถนั่งลองเรืองไปตามแม่น้ำทูโบน เพื่อชมวิวอาคารสวยของเมืองฮอยอันทั้งสองฟากฝั่งแม่น้ำได้
แต่หากใครไม่อยากนั่งเรือ ก็สามารถชมวิวเมืองฮอยอันได้ โดยจะมีร้านคาเฟ่ที่เปิดบริการชั้น 3 ให้เราสามารถขึ้นไปนั่งชิล ชมวิวสวยๆ รอบเมืองโดยรอบ ซึ่งกาแฟมะพร้าวจะเป็นเมนูที่ได้รับความนิยมในเวียดนามภาคกลาง เราสามารถสั่งขึ้นมาชิมพร้อมชมวิวสวยก่อนพระอาทิตย์ตก เป็นการอิ่มท้องอิ่มใจได้ไปในตัว
ด้วยเหตุนี้ ฮอยอัน จึงนับเป็นเมืองมรดกโลกที่มีการผสมผสานวัฒนธรรมทั้งของ เวียดนาม จีน ญี่ปุ่น เข้าด้วยกันอย่างลงตัว ทำให้เป็นเมืองที่มีเอกลักษณ์น่าอยู่ เป็นเมืองเก่าที่อบอุ่น และด้วยวิถีชีวิตของคนในชุมชนที่เรียบง่าย สบายๆ ไม่วุ่นวาย จึงไม่แปลกใจที่ละครไทยเมื่อ 20 ปีก่อนถึงตั้งชื่อเรื่องที่เกิดเรื่องราวในเมืองนี้ว่า “ฮอยอัน...ฉันรักเธอ” ครับ
- 18
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
