แสวงหาสุข หลีกเลี่ยงทุกข์เป็นเป้าหมายลักษณะเดียวกัน แต่ไม่ได้ร่วมกัน เพราะมนุษย์เข้าใจสุขทุกข์ และมองแนวทางในการได้มาแตกต่างกัน แตก็มีความพยายามให้เหมือนกัน
การดำรงเผ่าพันธ์ไม่ใช่เป้าหมายแบบตั้งใจมุ่งมั่นของมนุษย์
แต่เพราะการแสวงหาสุขของมนุษย์ทำให้การดำรงเผ่าพันธ์ดำเนินอย่างต่อเนื่อง เพราะการได้รับความสุขกับกระบวนการที่ทำให้เกิดการดำรงเผ่าพันธ์
เป้าหมายในการใช้ชีวิตของมนุษย์ก็คือการแสวงหาสุข หลีกเลี่ยงทุกข์เช่นเดียวกัน ส่วนแนวทางในการดำรงชีวิตนั้นต่างๆนั้น เป็นแนวปฏิบัติ วิธีการที่มนุษย์กระทำด้วยความเชื่อว่ามันจะไปสู่เป้าหมายของการแสวงหาสุข หลีกเลี่ยงทุกข์ได้
แนวปฏิบัติเหล่านี้ไม่ได้เป็นไปโดยธรรมชาติที่มนุษย์จะเข้าใจด้วยตัวมันเอง แต่เกิดจากการสร้างขึ้นมาโดยมนุษย์รุ่นก่อนแล้วถ่ายทอดมาสู่มนุษย์ผู้มาที่หลังให้เข้าใจว่าเป็นเช่นนั้นซึ่งต้องผูกไว้กับการสู่เป้าหมายแสวงหาสุข หลีกเลี่ยงทุกข์อยู่ดี มันถึงชักนำให้มนุษย์ยังคงปฏิบัติต่อไป
ในความจริงแล้วมนุษย์มีแนวทางที่จะมีสุข ที่จะไม่ทุกข์ที่แตกต่างกัน
แต่น่าเศร้าที่ว่ามนุษย์ถูกทำให้เข้าใจว่ามันมีแนวทางเท่าที่ระบบบอกมา แล้วผลักดันให้มนุษย์แสดงออกตามที่ระบบพยายามกำหนด
อาจมีช่องทางตามธรรมชาติของจิตมนุษย์จะสามารถกลับมาที่แนวทางที่เป็นของตัวเอง ด้วยความรู้สึกนึกคิดที่เกิดขึ้นจริงในใจที่อาจบอกว่ามันยังไม่ใช่ แล้วตั้งคำถาม
แต่มันเป็นแค่การเริ่มต้นสำหรับผู้นั้นเพราะว่ายังต้องค้นคว้าหาคำตอบกับคำถามใหม่ที่เกิดขึ้นในใจ
อย่างไรก็ตามถือว่าโชคดีบ้างตรงที่ว่ามนุษย์ที่ตั้งคำถามในตอนนี้ ไม่ใช่คนแรกที่ตั้งคำถาม เพราะก่อนหน้านี้มีผู้ตั้งคำถามมากมาย แล้วได้เสนอแนวทางความคิด วิธีการต่างๆไว้ให้เรียนรู้บ้างแล้ว เพียงแต่ต้องใช้ความระมัดระวังในการเรียนรู้สิ่งที่มีมาก่อนเพราะมันไม่ได้เป็นสูตรสำเร็จ แล้วถ้าเรียนรู้ไม่ดีมันก็สร้างปัญหาให้ได้เช่นกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
