มนุษย์ไม่ได้มีเป้าหมายร่วมกันทั้งโลก เรามักไม่ได้ทำเพื่อผู้อื่น แต่มีเป้าหมายของตนเอง ของกลุ่มตนเอง ของผู้นำตนเอง
มนุษย์ไม่ได้เป็นพวกเดียวกันทั้งหมด มีการแบ่งกลุ่มเธอ กลุ่มฉัน กลุ่มมัน มีการเลือกข้าง ใครอยู่ซ้าย ใครอยู่ขวา ใครพวกเรา ใครพวกศัตรู
ตัวอย่างง่ายๆ กีฬาสี ใครอยู่สีแดง สีเหลือง สีเขียว แล้วเราก็มาแข่งขันกัน ใครชนะ พอโตมาหน่อย ใครอยู่ฝ่ายซ้าย ใครอยู่ฝ่ายขวา เรามาตีกัน ทะเลาะกัน และพอเป็นเมือง เป็นประเทศ ใครอยู่อักษะ ใครอยู่สัมพันธมิตร ใครอยู่กลุ่มนาโต้ ใครอยู่ฝั่งรัสเซีย เรามารบกัน
เป้าหมายของกลุ่มคือ ปกป้องตนเอง หรือ รุกรานผู้อื่น มนุษย์เกิดมาเพื่อสร้างสังคมตนเอง รักพวกเดียวกันเอง แต่เกลียดพวกคนอื่น เช่น สังคมศาสนา แม้แต่ศาสนาเดียวกันอย่างอิสลาม ยังแบ่งนิกาย สุหนี่ และ ชีอะห์ ที่ในบางประเทศก็ไม่ถูกกัน แม้จะอยู่ประเทศเดียวกัน ศาสนาเดียวกัน แต่คนละนิกาย ก็ยังตีกัน ทะเลาะกัน
อีกตัวอย่างคือ ทีมฟุตบอล ใครอยู่ทีมไหน ใครเป็นสาวกทีมอะไร เมื่อเลือกแล้ว เราก็จะรักทีมตัวเองและเกลียดทีมอื่น ต้องชนะทีมอื่น มีการเยาะเย้ยทีมอื่น เหยียดทีมอื่น
ทุกอย่างเป็นสัญชาตญาณ ลักษณะของมนุษย์ ความรัก โลภ โกรธ หลง เป็นพื้นฐานลักษณะของเผ่าพันธุ์มนุษย์ บางทีมนุษย์ก็ไม่ชอบสัญชาตญาณตนเอง ไม่ชอบสันดานดิบ ความป่าเถื่อน ที่ฝั่งอยู่ในดีเอ็นเอเผ่าพันธุ์ตนเอง ต้องการจะหลีกหนี สัญชาตญาณความเป็นสัตว์โลกของตัวมนุษย์เอง ต้องการถีบตัวเองให้พ้นคำว่า สัตว์ จึงเรียกสิ่งมีชีวิตทุกอย่างบนโลกนี้ เป็นสัตว์ แต่ตัวเองเป็น มนุษย์ ไม่ใช่สัตว์
แต่อย่าลืมว่า มนุษย์ก็คือ สิ่งมีชีวิตที่เหมือนสัตว์ชนิดหนึ่งนั่นแหละ แต่ชอบเกลียดพวกเดียวกันเอง ไม่ถูกกันเอง ตีกันเอง และมนุษย์ก็เป็นแบบนี้มาหลายร้อย หลายพันปีแล้ว ที่รบกันไม่เลิก ตั้งแต่แย่งอาหาร แย่งดินแดน แย่งน้ำ รบกันจนถึงทุกวันนี้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
