เรื่อวราวภภายนอก ที่วิญญาณทั้งหก ไปสัมผัสไปกระทบไปกระแทก มันนำพามาซึ่งความยึดถือ เห็นเราอยากกิน อยากได้ อยากมี เห็นคนนั้นคนนี้ เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ มีชอบใจไม่ชอบใจเค้า ก็มีเรื่องราวโลกธรรม เกิดขึ้นภายในกาย มีอารมณ์กรรมเกิดขึ้น มีตัวกระทำในนิสัยที่เคยใช้กายวาจาใจเกิดขึ้น ที่กาย ..แล้วจะมีสติปัญญา ที่เรียบเรียง สิ่งที่เกิดขึ้น ภายในกาย ที่ขันธ์ทั้งห้า ก็เปลี่ยนแปลงไปตามอารมณ์ที่เกิดขึ้น นั้นเป็นอะไรบ้าง ตรงนี้แหละ เป็นสิ่งสำคัญ ที่เราจะมีกรรม หรือ จะหยุดยั้งกรรม หรือ เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น
เมื่อมีกาย กายนี้ก็ต้องอาศัย น้ำเลือดน้ำหนอง มาหล่อเลี้ยงเรือนกาย เมื่อต้องไปเสาะแสวงหาหามา หล่อเลี้ยงเรือนกาย ก็มีการใใช้กายวาจาใจไปตามอารมณ์เกิดขึ้น ที่เค้าว่ามีกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมเกิดขึ้น ในการไปเสาะแสวงหามาประทังสังขาร ให้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ บรรเทาความหิวกระหายในกาย บรรเทาทุกข์ของกายที่เกิเความเจ็บป่วย ปวดเมื่อยกาย หากไม่หาทางบรรเทา กายนี้ก็แผลงฤทธิ์ จิตก็ต้องทุกข์ทรมาน ที่อาศัยในเรือนกาย
หากเราพินิจ พิจารณา เราจะเห็นว่า เราใช้กาย นี้ไปสร้างอะไร ใช้วิญญาณหกไปเก็บเกี่ยวอะไรภายนอก มีความยึดถือทั่งในสิ่งที่มีชีวิตไม่มีชีวิต เรื่องที่ใช้วิญญาณทั้งนั้น มันมีการบันทึกจดจำ ..ตลอดเวลาทั่งที่ดีไม่ดี จะว่าทั้งดีชั่วก็ได้ มันเป็นเหมือนละออง อณูสีดำเล็กๆ ตกลงไปในธาตุทั้งสี่ที่ประกอบเรือนกาย
พอแก่เฒ่า ก็หนังเหนียว เหี่ยวย่น เลือดในกายก็ไม่ดี สีดำคลำ จะไม่ปวดเมื่อยเจ็บป่วยไปได้อย่าง เพราะทั้งชีวิตสะสม ใช้อารมณ์กรรม สะสมกรรมมา ไม่เคยนำมันออกไปทิ้งเสียบ้างเลย วิธีที่จะเอาไปออกไปทิ้งก็เรื่องสร้างบุญกุศลให้เกิดขึ้น
จิตที่มาอาศัยกายเดินอยู่กับโลก .ใช้แต่อารมณ์ของโลก สิ่งที่ได้มีแต่กรรม เค้าจึงบอกให้มีพระเป็นที่พึ่ง อย่าไปพึ่งอารมณ์โลภโกรธหลงเลย มันเรื่องราวที่จะมีกรรม มีทุกข์ทั้งนั้นเลย แต่นั้นแหละ จิตถูกกรรมเค้าปิด อยู่กับกรรม ก็ไม่รู้จักกรรม อยู่กับอารมณ์ไม่รู้จักอารมณ์ อยู่กับทุกข์ก็ไม่รู้จักทุกข์ ยึดทุกข์ว่าเป็นสุข
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
