บทที่ 2: ร่องรอยในความมืด
การันต์และมณีรัตน์เริ่มต้นการสำรวจห้องพักหมายเลข 304 อย่างละเอียด การันต์ใช้ไฟฉายตรวจสอบทุกมุมห้อง ตั้งแต่เตียงจนถึงโต๊ะเครื่องแป้ง เขาสังเกตเห็นเครื่องประดับบางอย่างบนโต๊ะที่ดูเหมือนจะถูกทิ้งไว้แบบเร่งรีบ
"มณีรัตน์ เธอเห็นนี่ไหม?" การันต์ชี้ไปที่สร้อยคอทองคำที่ตกอยู่บนพื้น
"ใช่ มันอาจเป็นของลลิตา หรืออาจเป็นของคนร้ายก็ได้" มณีรัตน์ตอบพร้อมหยิบมันขึ้นมาดูอย่างละเอียด
"แต่ที่น่าสงสัยคือ ทำไมคนร้ายถึงทิ้งมันไว้?" การันต์พูดขณะนั่งลงที่โต๊ะเครื่องแป้ง "และลองดูที่นี้ มีจดหมายฉบับหนึ่ง"
การันต์หยิบจดหมายที่อยู่ใต้กระจกโต๊ะขึ้นมาอ่าน มันเป็นจดหมายรักที่เขียนด้วยลายมือสวยงาม แต่ไม่มีชื่อผู้ส่ง
"ดูเหมือนว่าลลิตาอาจมีความสัมพันธ์กับใครบางคน และอาจเป็นสาเหตุของการฆาตกรรมครั้งนี้" มณีรัตน์สันนิษฐาน
"ใช่ แต่เราต้องรู้ว่าผู้ส่งจดหมายคือใคร และเขาหรือเธอมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างไร" การันต์ตอบ
ขณะที่พวกเขากำลังสำรวจห้องอยู่ เสียงเคาะประตูดังขึ้น ทั้งสองหันไปมองพร้อมกัน มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู เธอเป็นแม่บ้านของโรงแรมและดูตกใจมาก
"ขอโทษนะคะ แต่ฉันคิดว่าฉันมีบางอย่างที่อาจช่วยได้" แม่บ้านพูดเสียงสั่น
"เชิญเข้ามาเลยครับ" การันต์ตอบอย่างเป็นมิตร
แม่บ้านเข้ามาในห้องและยื่นสมุดบันทึกเล่มเล็กให้กับการันต์ "นี่เป็นสมุดบันทึกของคุณลลิตา ฉันเจอมันในห้องพักของเธอเมื่อทำความสะอาดเมื่อวานนี้"
การันต์รับสมุดบันทึกนั้นมาเปิดดู ข้างในมีข้อความหลายหน้าเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของลลิตา แต่มีหน้าหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาอย่างมาก เป็นข้อความที่เขียนถึงการพบกับใครบางคนที่โรงแรมนี้ในคืนนี้
"นี่อาจเป็นเบาะแสสำคัญ" การันต์พูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "เราควรตรวจสอบกล้องวงจรปิดของโรงแรมเพื่อดูว่าใครมาพบกับลลิตาในคืนนี้"
มณีรัตน์พยักหน้า "เดี๋ยวฉันจะติดต่อกับผู้จัดการโรงแรมเพื่อขอภาพจากกล้องวงจรปิด"
การันต์และมณีรัตน์รู้สึกว่าพวกเขาเข้าใกล้ความจริงเข้าไปอีกขั้น แต่ยังคงมีปริศนาและความลับมากมายที่ต้องไขในคดีนี้ พวกเขาต้องใช้ทั้งปัญญาและความสามารถในการสืบสวนเพื่อนำความจริงมาเปิดเผย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
