18 มิ.ย. เวลา 10:59 • ความคิดเห็น
ลองคิดเล่นๆว่าจะมีใครบ้างที่จะยอมแลก เช่น มีนิมิตเห็นตัวเองในอนาคตว่า นอนติดเตียงเป็นสิบๆปี อย่างงี้น่าจะยอมแลกมั้ย หรืออาจจะเป็นคนที่สูญเสียคนรัก โดนความตายพรากคนรักไป ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไปจนวันสุดท้ายของชีวิต ไรงี้
อีกกลุ่มน่าจะเป็นพวกนักโทษที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต เวลาของชีวิตมีเหลือเฟือ แต่ไม่มีอิสรภาพ ไม่มีความหวัง
การเห็นคุณค่าของเวลาที่เหลืออยู่ มักแปรผกผันกับ การมีความหวัง มีอิสรภาพ มีอำนาจเหนือชีวิตของตนเอง และการมองไปข้างหน้า อาจไม่ใช่การอยู่กับปัจจุบันอย่างที่เข้าใจไปเอง
1
ดังนั้นที่คนส่วนใหญ่ไม่ยอมแลก ก็เพราะยังมีสิ่งเหล่านั้นให้ยึดเหนี่ยวนั่นแล
โฆษณา