1.เราเป็นแค่เศษเสี้ยวของจักรวาล.... ยืมมี ยืมกิน ยืมอยู่ ยืมใช้ตามต้นทุนที่ตัวเองทำสะสมมา ถึงเวลาก็ต้องคืนโลกไปหมด แล้วก็วนกลับมาใช้ใหม่ซ้ำๆ
2.ร่างกายเป็นของแปรปรวนบังคับไม่ได้ มีไว้เป็นที่รองรับผลของการกระทำของตัวเองทั้งดีและร้าย
เมื่อร่างกายเจ็บปวด เราเคยโอบกอดตัวเองอย่างเข้าใจและขอโทษ ขอโทษที่ทำร้ายตัวเองด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ไม่ว่าจะด้วยอารมณ์ความคิด การกระทำที่ทำกับตัวเองหรือคนอื่นอย่างไร ทั้งที่รู้ตัว ไม่รู้ตัว จำได้หรือจำไม่ได้.... การได้เห็นคุณค่าการเจ็บปวด ไม่รังเกียจผลักไสสิ่งนั้น ยอมรับ อดทนและโอบกอดตัวเอง ขอโทษตัวเองและสรรพสิ่งที่ได้ทำสิ่งต่างๆที่ร้ายกาจลงไป... เราขอโทษ
3.ความวุ่นวาย สับสนของใจ หยุดได้เพียแค่การระลึกรู้
4.โลกนี้ไม่มีที่ที่น่าอยู่จริงจัง เดี๋ยวดี เดี๋ยวไม่ดี เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ แปรปรวนผันผวนไปมาเป็นที่สุด อยู่กับตัวเองดีกว่า
5.เรายังต้องบริหารจัดการชีวิต กินใช้ รู้ชีวิตในตอนนี้แต่ก็ต้องวางแผนเผื่อชีวิตยามชรา แต่ก็ต้องรู้อีกว่า... เราจบตรงไหนก็ได้ ถึงเวลาเมื่อเวลาหมดต้องวางทันที ไม่โหยหา ไม่เสียดาย ไม่โอ้เอ้
6.ความจน ความขัดสน เป็นทุกข์ไม่เอื้อต่อการใช้ชีวิตอย่างเป็นสุข ความร่ำรวยอาจพาหลงระเริงลืมความจริง ความพอใจในสิ่งที่มีและเป็นคือความสุขง่ายๆ
7.การได้พบกัลยาณมิตรคือเรื่องประเสริฐของชีวิต ทำให้ไม่อาภัพ ไม่เสียชาติเกิด
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
