กรุ่นกลิ่นดอกไม้ ตอนที่ 46 แก้ไขเพิ่มเติม
"วันนี้ตอนบ่ายพ่อจะไปเยี่ยมลูกไร่ กอลจะไปด้วยกันไหมลูก?" พ่อเลี้ยงอนันต์ถามบุตรสาวคนเดียวของเขาระหว่างที่พากันนั่งรอกินอาหารมื้อเช้า
"เหรอคะคุณพ่อ กอลไปไม่ได้สิคะ กอลกำลังช่วยพี่นิดหน่อยเช็กสต๊อกสินค้าอยู่ค่ะช่วงนี้"
"งั้นเหรอ?"
"ค่ะคุณพ่อ ตอนนี้ผลิตภัณฑ์ในร้านของเรายอดขายดีมาก กอลกับพี่นิดหน่อยสั่งเข้ากันแทบจะไม่ทันเลยค่ะ"
"ดีแล้วลูก เออ แล้วที่จะไปจัดแสดงสินค้าในงานที่ตัวจังหวัดล่ะ เมื่อไหร่?" พ่อเลี้ยงอนันต์ถามบุตรสาวกลัวว่าเธอจะเผลอลืม
"อ๋อ ต้นเดือนค่ะคุณพ่อ กอลให้พี่นิดหน่อยจัดหาพนักงานไว้แล้วค่ะ"
“งั้นเหรอ?”
“ค่ะคุณพ่อ”
ต้นเดือนหน้าในตัวจังหวัดจะมีการจัดแสดงสินค้าขึ้นภายในงาน One Stop Shopping Expo @ Chiangmai ณ ศูนย์ประชุมและแสดงสินค้านานาชาติ ซึ่งหญิงสาวได้จองสถานที่สำหรับจัดบูธเพื่อจำหน่ายผลิตภัณฑ์สกินแคร์และผลิตภัณฑ์ชาดอกไม้ไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว
"มาแล้วจ้ะ คุณพ่อคุณลูก กินอาหารอร่อย ๆ กันก่อนที่จะออกไปปฏิบัติภารกิจ"
นฤมลเดินออกมาจากโรงครัวพร้อมกับถาดที่มีคาบีสของหวานแบบดั้งเดิมของประเทศในแถบอาหรับเปอร์เซีย ที่ทำจากอินทผลัมผสมกับแป้งคั่ว น้ำตาล น้ำมัน เนย หญ้าฝรั่น กระวาน และน้ำกุหลาบ ที่มีรสชาติหวานมัน มีกลิ่นหอมเครื่องเทศ ซึ่งพวกเขานิยมกินเป็นอาหารมื้อเช้า
"กลิ่นหอมโชยมาแต่ไกลเลยค่ะคุณแม่"
"ฝีมือแม่ก็ต้องหอมซิจ๊ะ" นฤมลเดินยิ้มหน้าแป้นเข้ามาก่อนที่จะวางถาดลงบนโต๊ะ
"หอมน่ากินมากเลยคุณ"
"เหรอคะ? หอมก็กินเยอะ ๆ นะคะคุณ กอลด้วยกินเยอะ ๆ นะลูก"
"ค่ะคุณแม่"
"เข้าหน้าร้อน อากาศอบอ้าว แดดก็แรงมากนะคุณ ออกไปเยี่ยมลูกไร่คุณต้องระวังนะคะ"
"ครับคุณ"
พ่อเลี้ยงอนันต์รับคำภรรยาก่อนที่จะหยิบช้อนตักอาหารที่วางอยู่ตรงหน้าเข้าปากเคี้ยวด้วยความเอร็ดอร่อย
"เดี๋ยวฉันขอไปซื้อครีมอาบน้ํากับแชมพูสักแป๊บก่อนนะ นายจะไปด้วยกันไหม?"
หมอพิธานถามหมอนพรัตน์เมื่อเดินออกมาจากตัวคาเฟ่หลังจากที่กินมื้อเที่ยงกันเรียบร้อยแล้ว
"ได้ ไปซี" หมอนพรัตน์ตอบก่อนที่จะเดินตามหลังหมอพิธานที่มุ่งตรงไปยังร้านขายของฝาก
"เชิญด้านในค่ะคุณลูกค้า" นิดหน่อยออกมาเชื้อเชิญหมอหนุ่มทั้งสองคนให้เข้าไปดูสินค้าภายในร้าน
"ขอบคุณครับ"
"ผมขอดูครีมอาบน้ํากับแชมพูหน่อยครับ"
"ได้ค่ะ เชิญค่ะ"
หมอหนุ่มเดินตามนิดหน่อยไปยังเคาเตอร์สกินแคร์
"คุณลูกค้าใช้สูตรไหนคะ?"
นิดหน่อยถามพร้อมกับหยิบขวดผลิตภัณฑ์ครีมอาบน้ําที่มีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 3 สูตรออกมาวางให้หมอพิธานเลือก
"ของผมสำหรับผิวธรรมดาครับ" หมอพิธานเลือกครีมอาบน้ำที่มีส่วนผสมของดอกกุหลาบมอญที่เป็นสูตรสำหรับผิวธรรมดาที่เหมาะกับผิวของเขา
"นี่เป็นแชมพูกับครีมนวดสูตรใหม่ของเราค่ะคุณลูกค้า"
นิดหน่อยหยิบขวดผลิตภัณฑ์แชมพูพร้อมกับครีมนวดสูตรใหม่มาวางให้หมอพิธานเลือก
"ครับ"
หมอพิธานหยิบขวดผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ด้วยกัน 3 สูตรขึ้นมาอ่านข้อบ่งชี้สรรพคุณแล้วเลือกแชมพูกับครีมนวดที่มีคุณสมบัติบำรุงเส้นผมและหนังศรีษะที่มีส่วนผสมของดอกกุหลาบมอญเพราะเขารู้สึกหลงใหลคลั่งไคล้ในกลิ่นที่หอมละมุนละไม
“ผมเอาสูตรนี้นะครับ”
“ค่ะคุณลูกค้า”
ระหว่างที่รอนิดหน่อยทำรายการขายหมอหนุ่มก็คอยสอดส่ายสายตามองหาหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ด้วยความสงสัย เพราะเมื่อตอนที่เขาเข้าไปกินอาหารมื้อเที่ยงก็ไม่เห็นว่าเธออยู่ในคาเฟ่เช่นทุกครั้งก่อนหน้า
“คุณนัสรินไม่ได้อยู่ที่นี่หรือครับ?” หมอนพรัตน์ถามเมื่อเห็นสายตาท่าทางของหมอพิธาน
“อ๋อ คุณกอลไปออกบูธในงานแสดงสินค้าที่ตัวจังหวัดค่ะ”
“งั้นเหรอครับ?”
“ค่ะคุณลูกค้า”
“ขอบคุณครับ” รับถุงผลิตภัณฑ์จากนิดหน่อยแล้วหมอหนุ่มทั้งสองคนก็ชวนกันออกจากร้านมุ่งตรงไปที่รถ
“พรุ่งนี้ฉันตั้งใจจะไปเดินเที่ยวในงานแสดงสินค้าอ่ะ นายไปด้วยกันไหม?” หมอพิธานถามหมอนพรัตน์เมื่อเขาขับรถมาถึงหน้าโรงพยาบาล
“อือ นายไปคนเดียวเถอะ จะได้ไม่ต้องรีบขับรถ” พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์หลังจากตรวจคนไข้ในช่วงเช้าเสร็จแล้วหมอพิธานก็จะว่างไปจนถึงเช้าของวันอาทิตย์ เพราะว่าเขาไม่ต้องอยู่เวรในตอนกลางคืน
“ได้ เพื่อน แล้วฉันจะซื้อขนมมาฝากนะ นายอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม?” หมอพิธานถามด้วยรู้ว่าปกติแล้วหมอนพรัตน์ไม่ค่อยที่จะกินอะไรที่แปลกแตกต่างไปจากที่กินอยู่เป็นประจำ
“อะไรก็ได้ เอาที่นายกินได้ ฉันก็กินได้”
“โอเค ได้ ๆ” เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหมอหนุ่มทั้งสองคนก็พากันแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเอง
"เราจะไปทำอะไร? ไปซื้ออะไรในงาน?" หมอพิธานถามตัวเองขณะที่นั่งดูชาร์จคนไข้
"ถ้าไปเจอเขาแล้วเราจะพูดอะไร?" เขาตั้งคำถามต่อ “หรือเราจะไม่ไปดี?” เขาเริ่มสับสน เริ่มไม่มั่นใจในตนเอง หากไปเจอกับนัสรินแล้วไม่รู้ว่าจะชวนเขาพูดคุยอะไร
“เรื่องแค่นี้ทำไมนายถึงไม่กล้านะ!?” เขาถามตัวเองย้ำ ๆ อยู่สักพักใหญ่ก่อนที่จะตัดสินใจ
“เออ ไปก็ไป” หมอพิธานรู้ตัวว่าชอบนัสรินตั้งแต่ได้เห็นเธอครั้งแรก และยิ่งได้รู้ว่านัสรินแสดงความมีน้ําใจต่อแม่และน้องสาวของเขาเมื่อครั้งที่เดินทางมาที่โรงพยาบาลครั้งแรก เขายิ่งรู้สึกประทับใจในตัวของเธอ
“ได้เวลาตรวจคนไข้แล้วเพื่อน” หมอนพรัตน์ที่กำลังจะเดินไปที่วอร์ดคนไข้แวะทักทายหมอพิธานที่กำลังเตรียมความพร้อมอยู่เช่นกัน
……….
“แชมพูสูตรใหม่ก็หอมดีเหมือนกันนะ” หมอหนุ่มนึกคิดอยู่ในใจขณะที่ใช้มือขยี้เส้นผม หลังจากตรวจคนไข้ในช่วงเช้าเสร็จแล้ว หมอพิธานก็รีบกลับมาที่บ้านพักเพื่อเตรียมตัวเดินทางไปในตัวจังหวัด เขารีบอาบน้ำสระผมเพื่อไล่กลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดร่างกายมาจากโรงพยาบาล
“ครีมนวดก็ห๊อม หอม” หลังจากที่ล้างแชมพูออกหมดแล้วเขาก็เทครีมนวดผมใส่มือแล้วนำมาสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ ก่อนที่จะนำมานวดเบา ๆ บนหัว หมอหนุ่มก็เป็นอีกหนึ่งคนที่หลงใหลไปกับกลิ่นหอมละมุนละไมของดอกกุหลาบมอญ
“ครีมอาบน้ําก็หอมมาก” เสร็จจากล้างผมเขาก็หันมาเทครีมอาบน้ำใส่ใยขัดผิวแล้วถูไปทั่ว ๆ ตัวก่อนที่จะล้างออก
“กว่าเราจะไปถึงก็บ่ายพอดี ไปหาอะไรกินที่โน่นเลยดีกว่า” เขาพึมพำพร้อมกับหยิบกุญแจรถยนต์
“ทั้งง่วงทั้งหิวเลย” ขับรถมาได้ครึ่งทางหมอหนุ่มก็รู้สึกว่าตนเองง่วงนอน เขามองหาปั๊มน้ำมันเพื่อที่จะได้หาซื้อกาแฟกับน้ำเย็น ๆ ในร้านสะดวกซื้อดื่ม และเดินยืดเส้นยืดสายเพื่อให้ร่างกายรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้น ก่อนที่จะเดินทางต่อ
“สินค้าเยอะมาก” หมอพิธานพึมพำเมื่อเดินผ่านโซนพันธุ์ไม้เเละสัตว์เลี้ยง ที่มีไม้ดอก ไม้ประดับ นานาพรรณ เขาแวะชมความน่ารักของลูกสุนัขอยู่สักพักใหญ่ ๆ ก็เดินต่อจนมาเจอโซนอาหารและเครื่องดื่ม เลยตัดสินใจแวะร้านข้าวซอยเพื่อเพิ่มพลังงานให้กับร่างกายที่กำลังจะหมดอยู่รอมร่อ
"ของผมขอเป็นเนื้อสะโพก แล้วก็ขอน้ำเปล่าขวดนึงนะครับ" หมอหนุ่มบอกกับแม่ค้า
หลังจากที่อิ่มท้องแล้วเขาก็เดินตรงมายังโซนสินค้าอุปโภค บริโภค ที่มีร้านค้าหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นร้านขายเสื้อผ้า ร้านขายรองเท้า ร้านขายเครื่องประดับ รวมถึงร้านขายสินค้าแฟชั่นต่าง ๆ ที่วางกันอยู่เรียงราย จนได้มาเจอกับร้านผ้าไหม และสินค้าโอทอป (ผลิตภัณฑ์ชุมชนและท้องถิ่น) ก่อนที่จะเห็นป้ายของบูธนัสรินสกินแคร์ที่อยู่ห่างออกไปอีกไม่ไกล เขาถึงได้เดินลัดเลาะผ่านร้านรวงต่าง ๆ จนมาหยุดอยู่ตรงบูธเป้าหมาย
“อ้าว คุณ มายังไงค่ะนั่น?” หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ถาม
“อ๋อ ผมมาหาซื้อของอ่ะครับ บังเอิญเห็นป้ายก็เลยเดินมาครับ” หมอหนุ่มตอบกลับหญิงสาวด้วยใบหน้าท่าทางที่เป็นปกติ
“อ๋อ ค่ะ ชมผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ของเราก่อนสิคะ เผื่อถูกใจอะไรจะได้ลองซื้อไปใช้ ชาดอกไม้ก็มีนะคะ” หญิงสาวเชื้อเชิญให้หมอหนุ่มเข้ามาดูสินค้าภายในบูธ
“ครับ”
“คุณมาคนเดียวหรือคะ?”
“ครับ หมอนพเขาต้องอยู่เวรคืนนี้ครับ เลยมาด้วยไม่ได้”
“อ๋อ ค่ะ แล้วเมื่อไหร่คุณน้ากับน้องพิมจะมาเที่ยวกันอีกคะ?”
“ยังไม่มีกำหนดครับ น่าจะช่วงปลายฝนล่ะมั่งครับ”
“อ๋อ ค่ะ คุณลองเอาชานี้ไปชงดื่มดูไหมคะ?”
“ชาอะไรหรือครับ?”
"ชาดอกกุหลาบค่ะ"
หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ส่งซองชาดอกกุหลาบที่มีสีสันสวยงามและมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้กับหมอพิธาน
"ขอบคุณครับ"
หมอหนุ่มรับซองชาดอกกุหลาบแล้วพลิกอ่านสรรพคุณที่มีอยู่มากมาย เช่น มีสารต้านอนุมูลอิสระ, ช่วยบำรุงหัวใจให้แข็งแรง, ช่วยในเรื่องระบบขับถ่าย, ช่วยบำรุงผิวพรรณให้สดใสเปล่งปลั่ง, ปรับฮอร์โมนในร่างกายให้สมดุล, ช่วยให้ร่างกายสดชื่น, แก้อาการอ่อนเพลีย, ช่วยทำให้ระบบการไหลเวียนของเลือดทำงานได้ดีขึ้น, ช่วยผ่อนคลายความเครียด, แก้อาการเลือดคั่ง, บำรุงตับและม้าม, บำรุงเลือดลม, แก้ฝ้า, แก้อาการท้องเฟ้อ, แก้อาการปวดประจำเดือน ช่วยในเรื่องของอารมณ์ที่ไม่ปกติและใบหน้าที่หมองคล้ำในช่วงที่มีประจำเดือนของผู้หญิง ฯลฯ
"โอ้ว สรรพคุณเยอะมากเลยนะครับคุณ"
"มีรายงานวิจัยยืนยันนะคะ"
"อ๋อ ครับ"
"ฉันจบปริญญาโทวิทยาศาสตร์เครื่องสําอางมานะคะคุณ"
“อ๋อ ครับ”
“ลองเอาไปชงกินดูสักกล่องไหมค่ะ?”
“ได้ครับ”
“ขอบคุณค่ะ” เมื่อหมอพิธานตอบตกลงซื้อผลิตภัณฑ์หญิงสาวก็เดินไปหยิบกล่องชาดอกกุหลาบแล้วส่งให้พนักงานทำรายการขาย
“นี่ชาดอกกุหลาบของคุณลูกค้าค่ะ” พนักงานส่งถุงที่ใส่กล่องชาดอกกุหลาบให้กับหมอหนุ่ม
“ครับ ขอบคุณครับ”
รับถุงกล่องชาดอกกุหลาบมาแล้วหมอหนุ่มก็เดินอ้อยอิ่งดูผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ภายในบูธต่อ
"ฉันขอตัวสักครู่นะคะคุณ"
บอกกับหมอหนุ่มแล้วหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ก็รีบออกไปช่วยพนักงานต้อนรับลูกค้าที่กำลังหลั่งไหลเข้ามาในบูธ
"ฝากไว้ที่บูธก่อนนะครับ ผมขอไปเดินดูของกินของฝากก่อน แล้วเดี๋ยวค่อยกลับมาเอานะครับ"
"ค่ะ ได้ค่ะคุณลูกค้า"
เขาเห็นว่ามีลูกค้าเข้ามาเลือกชมผลิตภัณฑ์กันจนแน่นบูธ หมอพิธานจึงเกรงใจไม่กล้าที่จะอยู่รบกวนเวลาของหญิงสาวที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาพรีเซนต์ตัวผลิตภัณฑ์
👉🏻 ตามกันต่อในตอนที่ 47 นะคะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
