20 มิ.ย. เวลา 17:18 • ความคิดเห็น
ตอน.ต้นมีเพื่อนปกติ สนุกทุกวัน แต่ม.ปลาย เริ่มเครียดเรื่องเพื่อน เพราะมีคนเพื่อนใหม่เข้ากลุ่ม เข้ากับใครไม่ได้ จนไปเรียนติวที่หาดใหญ่ด้วยกัน โดนแกล้ง แต่พอกลับจากติวไม่ได้บอกใครเลยว่าโดนแกล้ง เพราะคิดว่า ถ้าเพื่อนจะคบเราเพราะคำพูดเพื่อนที่เป็นกลุ่มก็ดีกว่าคบเราที่ไม่ได้เป็นเรา สรุป ไม่มีใครคบเราสักคน เพราะเขาเชื่อคนที่เป็นกลุ่ม เราคนเดียวเลยไปเรียนต่อคนเดียวที่มหาลัย แล้วอาการป่วยเริ่มมา เพราะเครียดจนต้องร้องไห้ตลอด 1 ปี ที่โดนแกล้ง และกลายเป็นคนเข้าสังคมกับใครไม่ได้อีกเลย จนถึงมหาลัยทีเพื่อนดี
อาจารย์ดีมาก ช่วยเหลือเหมือนฟ้ากับเหว ตอนปลาย ทำให้เราไม่อยากเจอเพื่อนเก่าอีกเลย คิดว่ารอดมาได้ตัวคนเดียว เพื่อนเก่าจะทักกลับไปทำไม ไม่ช่วยแล้วไม่คบเรา หนีเราหมด
แต่เราก็ผิดเองที่เพื่อนถามเหตุผลแล้วทำไมออกจากกลุ่ม เราไม่ตอบ ก็อโหสิกรรม ไม่ต้องเจออ่ะเฉยๆไปแล้วค่ะ
โฆษณา