23 มิ.ย. เวลา 08:59 • ความคิดเห็น
คำถามนี้มันเหมือนกับการที่เรารู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่า เส้นทางที่เราจะไป ต้องผ่านถนนเส้นนี้เส้นเดียวเท่านั้น แต่เราไม่อยากจะไปเพราะเส้นทางนี้มันอันตราย หนำซ้ำก่อนที่จะผ่านถนนนี้ไปได้ ก็จะต้องมีค่าผ่านทางที่แพง มีราคาที่จะต้องจ่าย เราจึงไม่อยากไป เหมือนกับการไม่อยากยอมรับความจริง ไม่ยอมมองโลกตามความเป็นจริง รู้อยู่แก่ใจว่ามีทางเดียว ถ้าผ่านไปได้ ก็มีความสุขได้
มันจึงนำมาซึ่งคำถามอีกว่า เราพร้อมหรือยังที่จะเผชิญกับความเป็นจริง เราซ้อมแผนรับมือกับความเป็นจริงต่างๆที่จะเกิดขึ้นได้ดีแค่ไหน
ถ้าเราไม่เคยฝึกฝนในการมองโลกตามความเป็นจริง ความกล้าหาญในการที่จะเผชิญความจริงของเราก็จะมีน้อย ด้วยเหตุนี้ใครต่อใครหลายคนจึงไม่กล้าพอที่จะยอมรับความจริง หรือแม้แต่ธรรมชาติในตัวของเราเอง บางครั้งเราก็ยังหนีความจริงในตัวตนของเราเอง ทั้งๆที่เราก็รู้ความจริงอยู่แล้ว แต่ไม่อยากยอมรับตัวเอง เข้าใจไหมครับ
คำถามนี้มองเผินๆเหมือนง่าย แต่มีน้อยคนที่จะทำได้ เพราะมันแอบซ่อนความยากอย่างมหาศาลไว้ในตัวของคำถามเอง
หลายคนอาจจะคิดว่าจะมีคนบ้าที่ไหน ที่จะไม่รู้ความเป็นจริงในชีวิตเลยเหรอ นั่นมันไม่ใช่ปัญหา ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่ารู้หรือไม่รู้ แต่ปัญหามันอยู่ที่ยอมรับได้หรือเปล่า
ไม่งั้นคนทุกคนก็คงจะมีทักษะในการยอมรับความจริงที่เหมือนกันหมดทุกคนแล้วล่ะครับ
ต้องมีความกล้าหาญก่อนเป็นอันดับแรก เพราะการมองโลกตามความเป็นจริง มันคือทักษะในการทำใจยอมรับความจริงที่เกิดขึ้น จนตกผลึกทางความคิด จึงจะสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าเกิดความสุขจากการมองโลกตามความเป็นจริงได้อย่างแท้จริง และมันไม่ใช่จะทำได้ง่ายๆวันสองวัน มันต้องเริ่มจากสิ่งเล็กๆ ความรู้สึกเล็กๆ จนไปถึงความรู้สึกถึงสิ่งใหญ่ๆ จนใจเราบอกว่าพร้อมแล้ว กล้าหาญพอแล้ว ที่เราจะไปในถนนที่อันตรายเส้นนั้น
โฆษณา