oriental magpie robin
ชื่อของเธอเอง นกกางเขน เวลาเดินเข้าสวนจะเจอบ่อยๆเลย เพราะเธอเป็นนกรักถิ่นนี่เอง และอยู่ใกล้ๆน้ำ
(สวนที่เราเดินผ่านมีคลองเล็กๆลดเลี้ยวไปตามทางเดินที่สุดร่มรื่น)
จริงๆแปลกใจอยู่ว่า ที่แถบนี้จะมีนกเยอะ ขนาดที่ว่า ถึงฤดูหนาวบ้านเรา จะมีชาวต่างชาติ มาเป็นกลุ่มๆ สูงวัย ชายหญิง เดินถือกล้อง+เลนส์พิเศษ คนละตัวมาที่นี่
ใช่ ทุกคนมาส่องนกกันที่นี่ ทั้งๆที่เป็นสถานที่เปิดและอยู่ริมถนนวิภาวดีรังสิต
แต่ จะมีนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่ง มาส่องนก ทุกๆปีเลย
นกกางเขน หรือ นกกางเขนบ้าน เป็นนกชนิดหนึ่งที่กินแมลง มีขนาดไม่ใหญ่นัก ยาวประมาณ 18-20 เซนติเมตร ส่วนบนลำตัวสีดำเงา ส่วนล่างตั้งแต่หน้าอกลงไปจะเป็นสีขาวหม่น ใต้หางและข้างหางมีสีขาว ปีกมีลายพาดสีขาวทั้งปีก ตัวผู้สีจะชัดกว่าตัวเมีย ส่วนที่เป็นสีดำในตัวผู้ ในตัวเมียจะเป็นสีเทาแก่ ปากและขาสีดำ
เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2562 2. อยู่ในสถานะเป็นกังวลน้อยที่สุด (Least Concern: LC) จากการประเมินสถานภาพความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต โดยองค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (International Union for Conservation of Nature: IUCN) หรือ IUCN Red List (2020)
ชอบอยู่ตามสวน หมู่บ้าน บริเวณที่มีการเพาะปลูก ชายทะเล ป่าละเมาะและป่าไผ่ มักอยู่เป็นคู่ ชอบทำหางกระดกขึ้นลงและคลี่หางออกคล้ายพัด ตัวผู้ชอบทะเลาะกัน บางครั้งส่งเสียงคล้ายเสียงดุตะคอก เป็นนกรักถิ่น หากมีนกกางเขนตัวอื่นล่วงล้ำเข้ามาต้องจิกตีขับไล่ออกไป นกกางเขนบ้านทำรังตามหลังคาบ้าน โพรงไม้ โพรงกำแพง ในกอไผ่ ในโพรงกระบอกไม้ไผ่ รังสร้างหยาบ ๆ ด้วยหญ้า รากไม้ วางไข่ 3 – 5 ฟอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
