25 มิ.ย. เวลา 04:34 • ความคิดเห็น
ความจริง เราก็ช่วยตัวเองมาตลอด ตั้งแต่ออกจากท้องแม่ เค้าป้อนน้ำป้อมนม ถ้าเราไม่ดื่มดูดกลือนเองใครเค้าจะช่วยเรา เป็นเด็กหัดคว่ำ หัดคลาน หัดพูด หัดเดิน กว่าร่างกายที่เกิดมาครบอาการสามสิบสอง จะทำงานเป็นปกติ ก็ล้มลุกคลุกคลานนับครั้งไม่ได เพราะร่างกายยังไม่แข็งแรง หากมัวกลัว หกล้มคลุกคลาน ร่างกายมันก็ไม่สามารถใช้งานได้เหมือนทุกวันนี้ เมื่อใช้กายไปทำสิ่งนั่นสิ่งนี้ มันก็มีผิดพลาดบ้างเป็นธรรมดา
เหมือนกับตอนเราเป็นเด็ก เราก็ไม่รู้อะไรเลย ร้องกระแว้ๆ ได้อย่างเดียว . ความผิดพลาดความไม่รู้ ก็สอนให้เรารู้จักเรียนรู้ขึ้นมา แล้วก็แก้ไข้ ตัวเราเอง เดินหน้าต่อไปนสิ่งที่สมควรทำ ก็ขนาดลมหายใจ เค้ายังไม่ยอมหยุดทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเลย ..ฉะนั้นสิ่งที่เราต้องเดินหน้า เอาชนะกายชนะอารมณ์ของตัวเอง ..
โฆษณา