กลุ่มทางจิตวิทยาหลักการ และการประยุกต์ใช้ กลุ่มที่ 7 กลุ่มมนุษย์นิยม (Humanism)
เริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1950 ผู้ริเริ่มคือ คาร์ล โรเจอร์ส (Carl Rogers) และอับราฮัม มาสโลว์ (Abraham Maslow) เป็นแนวคิดทางจิตวิทยาที่เน้นการพัฒนาตนเองและความสุขของมนุษย์ โดยเชื่อว่ามนุษย์มีศักยภาพที่ดีและสามารถพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นได้ผ่านการเข้าใจและยอมรับตนเอง แนวคิดนี้เน้นที่การเติบโตส่วนบุคคล การตระหนักรู้ในศักยภาพของตนเอง และการแสวงหาความหมายและความสุขในชีวิต
ความสามารถในการพัฒนาตนเอง (Self-Actualization) มนุษย์มีความสามารถในการพัฒนาตนเองให้บรรลุศักยภาพสูงสุดของตนเอง (self-actualization) หลักการคือการพัฒนาตนเองเกี่ยวข้องกับการตระหนักรู้ในตนเอง การยอมรับตนเอง และการทำงานเพื่อให้บรรลุเป้าหมายและความฝันในชีวิต ตัวอย่างเช่น การแสวงหาความสำเร็จในงาน การพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดี และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่สร้างสรรค์และมีความหมาย
ความสุขของมนุษย์ (Human Happiness) ความสุขเป็นจุดมุ่งหมายที่สำคัญของมนุษย์ มนุษย์ควรแสวงหาความสุขและความพอใจในชีวิต หลักการคือการแสวงหาความสุขเกี่ยวข้องกับการพัฒนาความสัมพันธ์ที่ดี การมีชีวิตที่มีความหมาย และการทำกิจกรรมที่สร้างความพึงพอใจ ยกตัวอย่างเช่น การมีความสุขในครอบครัว การมีเพื่อนที่ดี และการทำงานที่ตอบสนองความต้องการส่วนตัว
หลักการสำคัญของมนุษย์นิยม
1) การตระหนักรู้ในตนเอง (Self-Awareness) การทำความเข้าใจตนเองและความรู้สึกของตนเอง เพื่อให้สามารถพัฒนาตนเองและตอบสนองความต้องการของตนเองได้
2) การยอมรับตนเอง (Self-Acceptance) การยอมรับตนเองทั้งในด้านบวกและด้านลบ และการพัฒนาความมั่นใจในตนเอง
3) การแสวงหาความหมายในชีวิต (Search for Meaning) การค้นหาความหมายและเป้าหมายในชีวิตที่มีคุณค่าและตอบสนองความต้องการส่วนบุคคล
การประยุกต์ใช้แนวคิดมนุษย์นิยม
1) การใช้เทคนิคการบำบัดที่เน้นการยอมรับและการสนับสนุนเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยสามารถตระหนักรู้ในตนเองและพัฒนาตนเอง เช่น การบำบัดแบบมนุษยนิยม (Humanistic Therapy) ของ Carl Rogers
2) การส่งเสริมการพัฒนาตนเองของนักเรียนผ่านการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่สนับสนุนและเปิดโอกาสให้นักเรียนสามารถตระหนักรู้ในศักยภาพของตนเอง
3) การใช้แนวคิดมนุษย์นิยมในการพัฒนาองค์กรเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมการทำงานที่เน้นการยอมรับและการสนับสนุนพนักงาน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานและความพึงพอใจในงาน
ข้อจำกัดของแนวคิดมนุษย์นิยม ประกอบด้วย 1) การวัดและประเมินการพัฒนาตนเองและความสุขเป็นเรื่องยาก เนื่องจากเป็นเรื่องที่มีความซับซ้อนและเป็นปัจเจกบุคคล และ 2) แนวคิดมนุษย์นิยมอาจเน้นที่การพัฒนาตนเองของบุคคลมากเกินไป จนมองข้ามปัจจัยสังคมและเศรษฐกิจที่มีผลกระทบต่อความสุขและการพัฒนาตนเอง
มนุษย์นิยมเป็นแนวคิดทางจิตวิทยาที่เน้นการพัฒนาตนเองและความสุขของมนุษย์ โดยเชื่อว่ามนุษย์มีศักยภาพในการพัฒนาตนเองและสามารถแสวงหาความหมายและความสุขในชีวิตได้ การประยุกต์ใช้แนวคิดนี้มีประโยชน์ในการบำบัด การศึกษา และการพัฒนาองค์กร แต่ก็มีข้อจำกัดที่ควรพิจารณาในการนำไปใช้
อ้างอิง
คาลอส บุญสุภา. (2567). กลุ่มทางจิตวิทยา หลักการ และการประยุกต์ใช้ ตอน 2 (เกสตัสท์ พฤติกรรมนิยม ปัญญานิยม และมนุษย์นิยม). https://sircr.blogspot.com/2024/06/2.html
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
