ตอนที่ 3: ความรู้สึกที่เริ่มพัฒนา
นิโก้และดอมตัดสินใจใช้เวลาว่างในวันเสาร์ด้วยการไปเยือนตลาดน้ำในกรุงเทพฯ ซึ่งเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยสีสันและชีวิตชีวา พวกเขาลงเรือเล็กและล่องไปตามคลอง แวะชิมอาหารท้องถิ่นและซื้อของฝากจากร้านค้าริมน้ำ
นิโก้นั่งอยู่ในเรือเล็กๆ ที่พาดผ่านคลองเล็กๆ ในตลาดน้ำ สายลมอ่อนๆ พัดพาเอากลิ่นหอมของอาหารไทยและเสียงหัวเราะของผู้คนเข้ามาสู่ใจเขา ดอมที่นั่งอยู่ข้างๆ ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับทุกอย่างที่นี่ และมักจะชี้แนะสถานที่ต่างๆ ด้วยรอยยิ้ม
นิโก้: "ที่นี่สวยมากเลยนะดอม ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลย"
ดอมยิ้มพลางมองไปยังร้านค้าที่เรียงรายริมคลอง เสียงเรือพายเบาๆ ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายและเป็นกันเอง
ดอม: "ดีใจที่นายชอบ นี่เป็นหนึ่งในสถานที่โปรดของฉัน ทุกครั้งที่มาที่นี่ ฉันรู้สึกเหมือนกลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง"
นิโก้: "ฉันก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน ทุกอย่างที่นี่ดูน่าตื่นเต้นและมีชีวิตชีวา"
เรือลำเล็กแล่นผ่านร้านค้าที่ขายของพื้นบ้านและอาหารท้องถิ่น นิโก้หยุดที่ร้านขายเครื่องประดับเล็กๆ และเห็นสร้อยข้อมือที่ทำจากหินสีสันสดใส เขาตัดสินใจซื้อให้ดอมเป็นของที่ระลึก
นิโก้: "ดอม ฉันซื้อสิ่งนี้ให้คุณ เป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากวันนี้"
ดอมรับของขวัญด้วยความประหลาดใจและดีใจ
ดอม: "ขอบใจมากนิโก้ มันสวยมากเลย นายไม่ต้องลำบากซื้อให้ฉันก็ได้"
นิโก้: "ไม่เป็นไร ฉันอยากให้ มันทำให้ฉันนึกถึงวันที่ดีวันนี้"
เมื่อวันผ่านไป นิโก้รู้สึกถึงความอบอุ่นในหัวใจที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน เขาเริ่มตระหนักว่าความรู้สึกของเขาที่มีต่อดอมอาจไม่ใช่เพียงแค่เพื่อนเท่านั้น แต่เป็นบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น ในขณะเดียวกัน ดอมก็เริ่มสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวนิโก้ เขารู้สึกว่ามีบางอย่างที่พิเศษเกิดขึ้นระหว่างพวกเขา
ดอม: "นิโก้ นายดูเงียบไป นายโอเคไหม?"
นิโก้หันมามองดอม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาสะท้อนความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ลึกๆ
นิโก้: "ใช่ ฉันโอเคแค่... ฉันคิดถึงวันนี้ มันเป็นวันที่ดีมาก"
ดอมยิ้มให้กับคำพูดของนิโก้ และวางมือเบาๆ บนไหล่ของเขา
ดอม: "ใช่ ฉันก็รู้สึกอย่างนั้น นายทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก"
นิโก้: "ฉันก็เช่นกันดอม นายทำให้ฉันรู้สึกว่าที่นี่คือบ้าน"
ทั้งคู่เดินกลับมาที่ท่าเรือพร้อมกับความทรงจำที่ดีจากวันนี้ ความรู้สึกของนิโก้ที่มีต่อดอมเริ่มลึกซึ้งขึ้น แต่เขายังไม่แน่ใจว่าดอมจะรู้สึกเช่นเดียวกันหรือไม่ อย่างไรก็ตาม วันนี้ได้เพิ่มความมั่นใจให้กับนิโก้ในการค้นหาความรู้สึกที่แท้จริงของเขา
เมื่อแสงอาทิตย์ลับขอบฟ้า นิโก้และดอมเดินเคียงข้างกันกลับบ้าน ทั้งสองคุยกันถึงความฝันและอนาคต นิโก้รู้สึกว่าดอมไม่เพียงแต่เป็นเพื่อน แต่เป็นคนที่เขาสามารถไว้ใจและพึ่งพาได้ ดอมก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มก่อตัวขึ้นเป็นสิ่งที่มีความหมายและลึกซึ้งมากขึ้น
---
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
