"การที่มีลูกพามากินของดีๆอร่อยๆ สำหรับเตี่ย มันคือ "สวรรค์ "มันมากกว่าความสุข
บ่ายวันหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อน
อาหมวย นอนเอกเขนก ดูทีวี เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หน้าจอบอกว่าเตี่ยโทรมา อาหมวย กดรับสาย
" หวัดดีค่ะ เตี่ย "
" อาหมวย ลื้อดูทีวีอยู่หรือเปล่า "
" ดูค่ะ เตี่ย "
" ลื้อ ดูช่องไหน "
" ช่องเดียวกับเตี่ยแหละ ฮ่าๆๆ "
อาหมวย กับ เตี่ย ชอบดูรายการพากิน พาเที่ยว หรือไม่ก็ รายการสอนทำอาหาร ถ้าอยู่ด้วยกัน ก็นั่งดูไป ชวนกันไป ว่า " ร้านนี้เมื่อไหร่ดี "
" น่ากินเนอะ "
เตี่ยพูดปนเสียงหัวเราะ ที่อาหมวยดักทางถูก
" พรุ่งนี้เลยนะ เตี่ย สิบโมง อั๊วไปรับ "
" ตกลง ตกลง "
"แต่งตัวหล่อๆนะ เตี่ย "
" แก่แล้ว หล่อน้อยลง "
" เตี่ยหล่อเสมอ สำหรับอั๊ว"
" เอาเถอะ เจอกันพรุ่งนี้ "
วางสายลง เตี่ยคงนั่งอมยิ้ม อาหมวยคิด
วันรุ่งขึ้น อาหมวยไปรับเตี่ย เตี่ยแต่งตัวรออยู่แล้ว หล่อเหมือนเดิม กางเกงสแล็ค เสื้อเชิ้ต ชายเสื้อใส่ในกางเกง
" มาแล้วเตี่ย "
เตี่ยพยักหน้า ค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้พับตัวเล็กๆ เพื่อใส่ถุงเท้า
อาหมวยนั่งลง ใส่ถุงเท้าให้เตี่ย เหมือนที่เคยทำให้ พอเงยหน้ามา ก็จะเห็นเตี่ยยิ้ม มีความสุข
เตี่ย เปิดตู้รองเท้า หยิบรองเท้าคู่เก่งออกมาสวม
" ไม้เท้าหล่ะ เตี่ย "
" ไม่ต้องหรอกม้ัง แค่ไปกินข้าว"
" เอาไปเถอะน่า เผื่อเค้ามีงานน่าสนใจ จะได้เดินดูไงเตี่ย "
" โอเค โอเค "
เริ่มออกเดินทาง เตี่ยนั่งยิ้ม กับถนนหนทาง กับรถคันข้างๆ แจกยิ้มไปทั่ว นั่นเพราะเตี่ยมีความสุข อาหมวยมองเตี่ย ก็มีความสุข
" โลกเปลี่ยนไปมากนะ อาหมวย"
เตี่ยพูด ทั้งๆที่ตายังมองออกนอกรถ
" ใช่ เตี่ย "
" เมื่อก่อน เตี่ยพาลื้อนั่งรถไปเที่ยว ไปกินของอร่อย ตอนนี้ ลื้อพาเตี่ยนั่งรถเที่ยว พาเตี่ยไปกินของอร่อย "
" แล้ว ดีไหม เตี่ย "
" ดีซิ การดูแลบุพการีให้มีความสุข ตามสมควร ตามกำลังตน ถือเป็นการสร้างกุศลให้ตัวเองนะ ลื้อทำ ลื้อก็ได้เอง คนไม่ทำ ก็ไม่ได้รับ ไม่เชื่อ ลื้อก็คอยดูไป "
เตี่ยหันมามองหน้า
" ลื้อ ส่องกระจกดูซิ หน้าลื้อ อิ่มสุข"
อาหมวย ชะโงกหน้าส่องกระจก หน้ามีความ
สุขจริงๆด้วย
" เตี่ย หน้าอั๊วอิ่ม เพราะอั๊วอ้วน "
ฮ่า ๆๆๆ เราหัวเราะออกมาพร้อมกัน
รถมาจอดที่หน้าร้าน อาหมวยพาเตี่ยลง เตี่ยหยุดแหงนหน้ามอง หน้าร้าน
" ร้านใหญ่โต "
บริกรเปิดประตูต้อนรับ อาหมวยเลือกโต๊ะกลม แบบหมุนได้ เป็นความชอบส่วนตัว
เลื่อนเก้าอี้ ให้เตี่ยแล้ว เตี่ยนั่งลง มองไปรอบๆร้าน เสร็จแล้วรับเมนูมาเปิดดู
" เตี่ย เจียะเบียร์ ไหม "
" ดี ดี อาแหมะลื้อไม่มาด้วย ไม่ต้องฟังบ่น "
เตี่ยชอบจิบเบียร์ พอๆกับที่อาแหมะชอบบ่น อาหมวยไม่เข้าใจว่า ทำไมอาแหมะ ต้องบ่น เพราะเตี่ยก็แค่จิบๆ มากสุดก็ขวดเดียว สังคมสังสรรค์ เตี่ยก็ไม่เคยออกไป อยู่แต่บ้าน นิดๆหน่อยๆ ไม่เห็นต้องบ่น
อาหมวยหันไปสั่งเบียร์ให้เตี่ย
" อาหมวย ราคาแพงทุกอย่างเลยนะ "
เตี่ย ยื่นหน้ามากระซิบ
" เตี่ย เตี่ยดู เฉพาะรูปอาหารที่อยากกิน แล้วสั่ง ราคา เตี่ยไม่ต้องไปดูมัน "
เตี่ยปิดเมนู เงยหน้าถามบริกรว่า
" ที่นี่ มีอาหารแนะนำ อะไรบ้างครับ"
บริกร แจ้งว่า เป็ดย่าง หมูแดง หมูกรอบ อาหมวยรู้ว่าของชอบเตี่ย และเตี่ยมาที่นี่ก็เพราะไอ้สามอย่างนี้ เพราะรายการทีวี เมื่อวาน การันตีว่า อร่อย
" เอาแบบรวมกันมาที่นึงค่ะ "
อาหมวยชิงสั่งก่อนเลย
" เตี่ย สั่งที่เตี่ยอยากกินเลย "
พร้อมกับเปิดเมนูวางบนมือเตี่ย
" เตี่ย อยากกินอะไร สั่ง ไม่ต้องกังวล อั๊วพามา อั๊วจะดีใจ ถ้าเตี่ยกินได้เยอะๆ สั่งหลายๆอย่างก็ได้ ถ้าเหลือ อั๊วห่อกลับบ้าน "
เตี่ย มองหน้า เหมือนยังลังเล อาหมวยต้องรีบขยี้ซ้ำ
" อั๊วบอกก่อนนะเตี่ย เชงเม้ง ไม่มีนะ เตี่ยตาย อั๊วเผา แล้วลอยอังคารนะ เพราะฉะนั้น ตอนนี้ยังอยู่ อยากกินอะไร เตี่ยต้องได้กิน "
ได้ผล เตี่ยเปิดเมนู สั่งอีกสี่ห้าอย่าง
" ลื้อ ดุเหมือนใคร "
" เหมือน เมียเตี่ยไง "
ฮ่าๆๆๆ การนินทา อาแหมะ คือความสุขของพ่อลูก อีกอย่างหนึ่ง
ระหว่างรออาหารมาเสริฟ เตี่ยจิบเบียร์ ทีละน้อย ทำเสียง ชื่นใจ อารมณ์คงเหมือนเด็ก แอบพ่อแม่ออกมากินเบียร์กับเพื่อน เตี่ยจิบแบบกลัวจะหมด
" เตี่ย จิบไปเถอะ วันนี้อั๊วให้ สองขวดเลย "
" ฮ่อ ฮ่อ ฮ่อ "
เตี่ยยิ้มกว้าง จนตาหยี
" แต่ กลับบ้าน ตัวใคร ตัวมันนะเตี่ย "
" เตี่ย ไม่สนใจหรอก อาแหมะลื้อ บ่นจนเตี่ยเลิกฟังแล้ว คิดแค่ว่า คลื่นเสียงเคลื่อนที่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป จะเอาหูไปดักไว้ทำไม ถ้าฟังแล้วร้อนหู "
เตี่ย ช่างคิด และแทบจะทุกความคิด ล้วนทำให้ชีวิตเตี่ย เป็นสุข โดยไม่เดือดร้อนคนอื่น
อาหารทยอยมาเสริฟ เตี่ยนั่งมองอาหาร พึมพำเบาๆว่า
" น่ากินจริงๆ "
อาหมวย ใช้ตะเกียบคีบเป็ดย่างให้เตี่ย และตักอาหารทุกอย่าง ให้เตี่ยก่อน อย่างละนิด อย่างละหน่อย ถือเป็นการให้เกียรติ เป็นประเพณีที่เตี่ยสอน เอาไว้ ด้วยการกระทำ เตี่ยบอกว่า การอ่อนน้อม ถ่อมตน เป็นคุณสมบัติของผู้อ่อนวัยกว่า เช่นเดียวกันกับ ที่ผู้ใหญ่ ต้องมีความเมตตา
เตี่ย กินไป ก็ชื่นชมรสชาติไป
" เป็ดย่างดีมาก เนื้อนุ่ม หนังกรอบ หมูแดงก็หมักจนเข้าเนื้อ ย่างสุกกำลังดี หมูกรอบ กรอบมาก ไม่อมน้ำมันเลย น้ำราดคงเคี่ยวนาน และ ผสมหลายอย่าง หอมเชียวกระเพาะปลาน้ำแดงนี่ก็ดี น้ำซุปหอมกลมกล่อม ฟองเต้าหู้ทอดนี่ กุ้งมา
เป็นตัวๆ สดๆ รสชาติหวาน ข้าวผัดหนำเลี๊ยบ ก็หอมกลิ่นกะทะ ตัวข้าวร่วน สวย ไม่แข็งเหมาะกับการทำข้าวผัด "
อาหมวยนั่งฟังจนเพลิน เตี่ยนี่น่าจะไปเป็น พิธีกรรายการอาหาร แข่งกับหม่อมถนัดศรี ขวัญใจเตี่ย
" อร่อย ทุกอย่างจริงๆ ไม่เสียแรงนั่งรถมาไกล "
" ไว้อั๊ว พามาอีกนะ เตี่ยจะเอาขนมหวานด้วยไหม หรือจะสั่งติ่มซำกลับไปกินที่บ้านด้วย "
อาหมวย ยื่นเมนูให้ เตี่ยนั่งดูสักพัก ก็ทำตาโต ชี้ให้อาหมวยดู ในเมนู เค้าเขียนว่า มาไลโกว 95 บาท
" คุณครับ มาไลโกว นี่ ที่หนึ่งมีกี่ชิ้นครับ "
เตี่ยถามบริกร คำตอบคือ ตามรูป สองชิ้นเล็กๆ
เตี่ย เลยแหย่เล่น
" แป้งข้าวเจ้าเค้า คงได้จากข้าวสารบนสวรรค์ "
ฮ่าๆๆๆๆ อาหมวย หัวเราะลั่น จนคนหันมอง
" เอาน่า เตี่ย ทำกินเองไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้ หาซื้อกินยังยาก "
" น้องค่ะ เอามาที่นึงค่ะ "
อาหมวยหันไปสั่ง
" เอาใส่กล่อง นะครับ "
เตี่ยสั่ง บริกร แล้วเลือกติ่มซำ อีกสามสี่อย่าง สั่งใส่กล่อง
" เอาไปฝาก อาแหมะลื้อ "
เตี่ย ไม่เคยลืมที่จะนึกถึงหญิงอันเป็นที่รัก
อาแหมะ ไม่ชอบออกนอกบ้าน อ้างว่า ขี้เกียจแต่งตัว แต่มีเสื้อผ้าสามสี่ตู้ ไม่รู้มีไว้ทำไม
เตี่ย นั่งเอนพิงพนัก เอามือลูบพุง
" อิ่มมาก อร่อย เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ "
" เตี่ย เคยไปสวรรค์มาแล้วเหรอ"
" การที่มีลูก พามากินของดีดี อร่อย อร่อย สำหรับเตี่ย มันคือ สวรรค์ มันมากกว่าความสุข เพราะลูกมีอยู่ มีกิน มีชีวิตที่ดี พอที่จะเอื้อเฟื้อ ดูแลพ่อแม่ ดูแลผู้อื่น ต้องถือว่า คือ สวรรค์ "
อาหมวยนั่งยิ้ม สุขใจที่สุด
" เตี่ยขอบใจลื้อมากนะ ขอให้ลื้อเจริญๆ นะ "
เตี่ยให้พรแบบนี้ทุกครั้ง ที่อาหมวยทำอะไรต่ออะไรเพื่อเตี่ย คำอวยพรของเตี่ย เป็นส่วนหนึ่ง ของกำลังใจในการดำเนินชีวิตของอาหมวย
" ของที่สั่งมาแล้ว อั๊วให้เค้าเก็บเงินเลยนะเตี่ย "
เตี่ยพยักหน้า สักพัก บริกรนำบิลมายื่นให้ เตี่ยรับไปดู อาหมวยคิดในใจว่า บริกรน่าจะยื่นให้อาหมวย มากกว่า
" โอ้โห อาหมวย แพงมาก "
อาหมวยรับบิลมา ทำหน้านิ่งๆ แต่ในใจคิดว่า
มาม่าคือที่พึ่ง
"ซื้อให้เตี่ยกิน ไม่มีคำว่าแพง เตี่ยจำคำนี้ของอั๊วไว้นะ สำหรับเตี่ย อั๊วเต็มใจ "
นึกขอบคุณเตี่ยในใจ ที่เตี่ยเปิดโอกาสให้
อาหมวย ได้ทำสิ่งดีดี เพื่อเตี่ย
รถแล่นออกจากหน้าร้านได้พักเดียว เตี่ยก็หลับ อาหมวยหันไปมอง นึกย้อนไปตอนเป็นเด็ก อาหมวยในวันนั้นก็เหมือนเตี่ยในวันนี้
อาหมวย มองออกนอกรถ นึกถึงคำที่เตี่ยสอน
" ข้าวเปล่าตอนอยู่ อร่อยกว่าเนื้อมังกรตอนตาย "
หันมา เอื้อมมือไปลูบแขนเตี่ยเบาๆ ตะโกนในใจว่า " อั๊ว มีความสุข "
👧👴
ขอบคุณผู้เขียนเรื่องดีๆครับ
Note**(มาไลโกว หรือ หม่าไหล่โก๊ว คือ ขนมเค้กนึ่งของจีน)
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
