ถ้าอากงไม่ลงสำเภาใหญ่
จากดินแดนแสนไกลจากบ้านเกิด
ทิ้งถิ่นฐาน ทิ้งแผ่นดิน ถิ่นกำเนิด
เหล่าลูกหลานจะไปเกิดกันที่ไหน??
ได้ปักหลัก ได้ทำกิน มีถิ่นยืน
อยู่บนผืนแผ่นดินนี้ที่มอบให้
จงรู้คุณ จงตอบแทน แผ่นดินไทย
สอนลูกหลาน จดจำไว้ อย่าได้ลืมฯ
อากงคือพ่อของพ่อค่ะ นั่งเรือมาจากเมืองจีน พาครอบครัวหนีภัยสงครามมาเมืองไทย ตอนนั้นคุณพ่อเราอายุประมาณ 4-5 ขวบ อยู่บนเรือหลายวัน อาหารมื้อสุดท้ายที่ตกถึงท้องคือ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากี่วันก่อนที่เรือจะเทียบฝั่ง
มูลนิธิปอเต็กตึ๊งมาตั้งโต๊ะแจกอาหาร เด็ก 4 ขวบได้กินข้าวต้มชามแรกที่เมืองไทย ที่ท่าเรือคลองเตย
คุณพ่อจดจำบุญคุณของข้าวต้มชามแรกชามนั้น ตราบจนวันสุดท้ายของชีวิต
ทุกครั้งที่มีโอกาสคุณพ่อมักไปไหว้เจ้า ที่ปอเต็กตึ๊ง บริจาคเงินก้อนโต ทั้งๆที่คุณพ่อไม่เคยอินกับการทำบุญด้วยเงินเลยนะ การบริจาคเงินของคุณพ่อ ไม่ใช่เรื่องการทำบุญ แต่เป็นการส่งต่อโอกาสให้คนอื่น เหมือนที่ครั้งหนึ่งตนเคยได้รับ
นี่เป็นวิธีคิดของคุณพ่อค่ะ เป็นวิธีที่คุณพ่อตอบแทนผู้มีพระคุณ
ลูกๆหลานๆซึมซับวิธีคิดเหล่านี้จากคุณพ่อ แม้ในชีวิตคนเราจะเกี่ยวข้องกับคนมากมาย ดีบ้างร้ายบ้าง เราก็รับมือไปตามสถานการณ์
แต่เราเชื่อว่า การรำลึกนึกถึงผู้มีพระคุณ และวิธีที่เราปฏิบัติต่อผู้มีพระคุณ จะช่วยประคองให้เราอยู่ในแดนดี ไม่ถลำหรือหลุดกระเด็นไปในแดนร้ายแม้ชีวิตจะโดนเหวี่ยงอะไรร้ายๆมาก็ตาม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
