ความดีที่ส่งต่อกัน
วิบูลย์เด็กหนุ่มอายุ 18 ยืนต่อแถวซื้อตั๋วรถไฟเพื่อกลับบ้านในวันหยุดยาว แต่เป็นการขายเพิ่มโบกี้สุดท้ายเพราะตั๋วปกติเต็มไปแล้ว แถวยาวอยู่ประมาณ 10 คน เนื่องจากเป็นช่วงเวลาเช้ามาก เจ้าหน้าที่ยังไม่ได้เปิดขาย แต่ทุกคนต้องยืนรอไว้ก่อนเพื่อจะได้แน่ใจว่าจะได้ซื้อ
วิบูลย์ต่อเป็นลำดับที่ 4 มองกลับไปท้ายแถวก็มีคนมาเพิ่มเรื่อยๆ มองดูแล้วน่าจะประมาณ 20 คนแล้ว ทันใดนั้นทุกคนก็เหลือบไปเห็นว่ามี หญิงสาวท้องแก่เดินผ่านแถวไปต่อหลังสุด
ผ่านไปไม่กี่นาที วิบูลย์ตัดสินใจเดินไปท้ายแถวและชวนหญิงสาวท้องแก่คนนั้น ให้เดินมาแทนที่คิวของตน หญิงสาวบ่ายเบี่ยงเล็กน้อย แต่วิบูลย์ก็ดึงมือหญิงสาวพามายืนแทนที่คิวของตนในคิวที่ 4 ทันทีโดยไม่รอให้หญิงสาวปฏิเสธ
ในขณะที่ทุกคนในแถวมองและสงสัยว่าวิบูลย์จะทำอะไรจะให้หญิงสาวลัดคิวหรือ
หลังจากหญิงสาวท้องแก่ผู้นั้นยืนเรียบร้อย วิบูลย์เดินกลับไปต่อแถวแทนในคิว 20 หลังสุด
ทุกคนนิ่งอยู่ชั่วขณะ ชายที่ต่อหลังในคิวที่ 5 ก็ตัดสินใจเดินตามกลับไปต่อท้ายวิบูลย์อีกทีที่ด้านหลังสุด
เหตุการณ์ที่น่าชื่นชมต่อมาก็คือคนที่ 6,7,8,9 .....จนถึงคนสุดท้ายซึ่งมีทั้งปผู้ชายและผู้หญิงที่อยู่หน้าวิบูลย์ เดินวนเรียงลำดับกลับไปต่อท้ายแถวกันหมด ทำให้แถวดันกลับมาให้วิบูลย์กลับมาติดกับหญิงสาวท้องแก่
ทุกอย่างในแถวจึงเรียงเหมือนเดิมมีแต่ที่หญิงสาวท้องแก่คนเดียวเท่านั้นที่ทุกคนยอมให้แซงคิวได้
และเมื่อเวลาผ่านไปอีกไม่นาน ตู้ขายตั๋วก็เปิดให้ซื้อตั๋วได้
ชาย 3 คนที่ต่อคิวด้านหน้าพร้อมใจกันหันหลังมามองที่ผู้หญิง และผายมือ ให้หญิงสาวได้เข้าไปซื้อตั๋วก่อนใค
สร้างรอยยิ้มให้ทุกคน มีทั้งความสุข ความปิติ ไปด้วยกัน
เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจริงครับเป็นเรื่องที่แต่งขึ้นมา อยากให้ข้อคิดว่า การตัดสินใจทำความดีของคนๆเดียว แม้เป็นเรื่องเล็กน้อย ความดีสามารถส่งผ่านจากคนหนึ่งไปอีกคนนึงได้ ทุกคนต่างมีความสุข รู้สึกว่าตนได้ทำสิ่งที่ดี สิ่งที่สวยงาม และผมเชื่อว่าวันนั้นทั้งวันก็จะมีความสุข อารมณ์ดีไปทั้งวัน ส่งผลไปยังสิ่งอื่นๆที่เค้าจะทำต่อไป
ลองมาคิดดูครับว่าหาก วิบูลย์ พาหญิงสาวมาแซงอยู่หน้าเค้าเฉยๆไม่กลับไปต่อด้านหลัง อาจจะมีบางคนไม่พอใจก็ได้ แต่วิบูลย์นึกถึงคนอื่นด้วยครับ ว่าจะคิดยังไง จึงยอมเสียสละให้ตัวเองได้ซื้อหลังสุด
ด้วยความเสียสละนี้เองที่ทำให้ทุกคนประทับใจ และพร้อมจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะได้ทำสิ่งดีๆได้เหมือนกัน
ความดีที่ต้องการการตัดสินใจ อาจมีเวลาคิดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น 🙂 ในชีวิตประจำวันเรามีโอกาสทำได้เยอะครับ
กร
สถานีต่อไปความสุข
2/7/67
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
