ในต้นประโยค คือวัยที่ต้องรับผิดชอบอะไรบางอย่าง น้อยคนเหลือเกินครับที่ทำเพื่อตัวเองจริงๆ ในท้ายประโยคต่างหากที่ทำให้ปล่อยวางได้ เพราะเวลากับสิ่งที่ตนเองเคยทำให้นั้น สามารถอยู่ด้วยตัวเองแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นก็คงเหลือแต่ตัวเองอย่างแท้จริง ทุกคนก็เป็นเช่นนั้น มันคือช่วงนึงจากสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตที่ต้องเตรียมความพร้อมทั่วๆไปครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
