รู้มาแบบนี้ว่า
อุทิศ ก็เหมือนปรบมือไปข้างเดียว
ทั้งกรรมดี กรรมชั่วเลยนะ
อยู่ที่ฝั่งที่ผูกเวรด้วยว่าเขาจะอภัยจะน้อมรับในสิ่งที่เราอุทิศไปหรือไม่ ถ้าเขายอมรับ ยอมอภัยเวรที่มีต่อกันก็จบลงต่อกัน
เหมือนเรากำลังโกรธเพื่อนอยู่โกรธจัดๆโกรธมากโกรธที่สุด เพื่อนผู้นั้นนำอาหารเลิศรส แพคเกจทัวร์ชั้นดีเลิศหรือสารพัดสิ่งเลอค่า ฯ มาประเคนต่อหน้า ถ้าความโกรธของเรายังไม่หายเราจะยอมรับของนั้นไหม
จนเราเองนี่แหละที่เชื่อในคำขอโทษของเขา เชื่อว่าเขาสำนึกนึกผิดได้จริง ยอมอภัยให้เขานั่นแหละ การหันมาพูดคุยและยอมรับของขอขมาเพื่อนำไปสู่"การอภัย"อย่างแท้จริงก็จึงบังเกิดขึ้น ทำนองนั้น
แต่การอุทิศให้ญาติมิตรที่ล่วงลับนั่นเป็นสิ่งที่เราเคยกระทำดีกันมาอยู่ก่อนแล้วการที่อีกฝ่ายพร้อมปรบมือรับก็เป็นไปได้ไม่ยากอยู่แล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
