7 ก.ค. เวลา 13:15 • นิยาย เรื่องสั้น

[ระบาย] เรารู้สึกเหมือนกับหลงทาง

เราพยายามแล้วเราก็ทำพัง ตอนนี้เราต้องกลับมาเริ่มต้นใหม่ แล้วก็พังเหมือนเดิม
สิ่งที่ฝัน ภาพในอนาคต ความหวังของครอบครัว วันนี้เรารู้ถึงการกระทำจากอดีตเลย
เราเจ็บ แต่เราก็ยังหนีความจริง พอเราจะพยายามใหม่ เราก็ไม่มีแรง เราหงุดหงิด เราเบื่อ เรามืดแปดด้าน
ทำไมเราต้องพยายาม เราเหนื่อย ท้อ เดินไปทางไหน ก็มีแต่คำตำหนิ คำว่า ดูถูก
ทุกอย่างมันพังหมดแล้ว ไม่มีอะไรดีเลย
มันเป็นเราเองแหละที่แย่
ต่อให้พยายามใหม่ก็คงเหมือนเดิม
เราไม่ได้อยากมีใคร เพราะมีไปก็ไม่ทราบว่าจะช่วยเราได้ไหม
เราคุยไม่เก่ง ไม่มีเพื่อน เรารู้สึกเราเป็นภาระ
คุยกับเพื่อนเพื่อนก็ไม่ฟัง ไม่มีใครฟังเรา
โฆษณา