ผมรู้สึกได้ว่ามีอะไรสักอย่างที่หางตา
แต่พอหันไปมองจริงๆก็ไม่เจออะไร
คิดไปเองมากกว่ามั้ง
ผมควานหารีโมทที่หัวเตียงแล้วกดเปิดแอร์เพราะรู้สึกร้อน
อ้าว แอร์ไม่เปิด
อะไรหว่า กูเปิดเบรกเกอร์แล้วนะตั้งแต่เดินเข้ามาในห้อง
หือ เบรกเกอร์ถูกปิดนิ
เออ เปิดใหม่ก็ได้
ความเย็นแทรกเข้ามาเมื่อได้ที่
เปิดแอร์ก็ดีเหมือนกัน
เย็นดี
Guy de Maupassant (กีย์ เดอ โมปาสซ็อง) เป็นประพันธกรที่มีชื่อเสียงอีกท่านหนึ่งในบรรณพิภพ เป็นชาวฝรั่งเศส เกิดเมื่อปี1850 เสียชีวิตเมื่อปี1893
cr. google Guy de Maupassant
มีผลงานช่วงปี1875-1893 ซึ่งเป็นระยะเวลาสั้นๆแต่เขียนนวนิยายไว้6เรื่องและเรื่องสั้นอีก300กว่าเรื่องจนได้รับฉายาว่าเป็น"จ้าวแห่งเรื่องสั้น"
งานเขียนที่ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ของเขาคืองานเขียนในแนวฟ็องตาสติก(nouvelle fantastique) ซึ่งคุณ นงนภัส ตาสปสนันทน์(2539) ระบุลักษณะเรื่องสั้นแนวนี้ไว้ว่ามีเหตุการณ์เหนือธรรมชาติเป็นแก่นเรื่อง ตัวละครมักเป็นคนธรรมดาสามัญและเป็นคนโดดเดี่ยว เมื่อเผชิญหน้ากับเหตุกาณ์เหนือธรรมชาติ ชีวิตที่เคยปกติกลับยุ่งเหยิง และสภาพจิตใจของตัวละครปั่นป่วน พร้อมเกิดจินตภาพในความคิดจากการเผชิญปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ บรรยากาศในเรื่องมีความลังเลไม่แน่ใจ และมักจบลงในทางไม่ดี*
*จากบทแนะนำผู้ประพันธ์ในหนังสือปรสิตล่องหน หน้า75-81
งานของGuy de Maupassant ที่ผมจะยกขึ้นมางานนี้เขียนไว้ตั้งแต่ปี1886 ถือว่าเป็นเรื่องสั้นแนวจิตวิทยาสยองขวัญ และH.P.Lovercraftก็ได้แรงบันดาลใจจากงานเขียนเรื่องนี้มาต่อยอดเป็นThe Call of Cthulhu (เสียงเพรียกจากคธูลู)อีกด้วย
งานเขียนเรื่องนี้คือLe Horlaครับ
เนื้อเรื่องพูดถึงชายคนหนึ่งพบว่าตัวเองมีอาการไม่สบายแต่ก็ไม่พบว่าเป็นโรคอะไร เขามีความรู้สึกเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างที่พยายามบงการและคอยสูบพลังชีวิตของเขาอยู่เสมอ
หลายครั้งที่เขาคิดว่าเขาอาจจะประสาทไปเอง มันไม่มีจริง
แต่จากหลายๆเหตุการณ์ที่เขาพบทำให้เขาอนุมานว่ามันมีจริงทั้งที่ก็ยังเคลือบแคลงใจอยู่
อะไรบางอย่างที่ว่าไม่มีใครมองเห็น แต่เขาสัมผัสถึงมันได้
มันพยายามควบคุมเขา เขาจึงคิดหาทางกำจัดมัน
ส่วนเขาจะกำจัดมันได้หรือเปล่าและมันมีจริงหรือไม่นั้นหาอ่านได้ให้ลองหาอ่านกันดูครับ
สำนวนการแปลในฉบับภาษาไทยมีด้วยกัน2สำนวนครับ
สำนวนแรกเป็นของคุณ อนวัช อรรถจินดา แปลในชื่อไทยว่าปรสิตล่องหน จัดพิมพ์โดย อ่าน๑๐๑ สำนักพิมพ์
สำนวนที่2เป็นของคุณ นภัค ลิมป์ แปลในชื่อไทยว่าบันทึกของคนบ้า จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์เวลา
ทั้งสองเล่มมีเนื้อหาเดียวกันแต่ต่างกันที่สำนวนในการแปลครับ
สำนวนแรกจะค่อนข้างลื่นไหล ไม่ค่อยสะดุดกับการใช้คำพูด อ่านได้เป็นธรรมชาติ ขณะที่อ่านจะทำให้คนอ่านรู้สึกได้ว่ามีปรสิตตัวนี้จริงๆ ไม่ใช่คิดเองเออเอง และปรสิตตัวนี้ทำอะไรได้อย่างที่บรรยายไว้จริงๆ
เรียกว่ามันจริงจนน่ากลัว
สำนวนที่2จะไม่ลื่นไหลเท่าสำนวนแรก มีความแข็งในการแปลบางจุดซึ่งทำให้รู้สึกสะดุดเวลาอ่าน หลายจุดอ่านแล้วค่อนข้างสับสนมากกว่าสำนวนแรก และให้ความรู้สึกสงสัยว่าตัวละครมันมโนไปเองหรือเปล่า
เรียกว่าอ่านแล้วสร้างความเคลือบแคลงใจกับสติของตัวละครในเรื่องอยู่ไม่น้อย
ขอสรุปสั้นๆครับว่าดีด้วยกันทั้งคู่ แล้วแต่จะเลือกหามาอ่าน
ถ้าต้องการความลื่นไหลก็อ่านสำนวนแรก
ถ้าต้องการความรู้สึกสับสนเคลือบแคลงใจก็อ่านสำนวนที่2ครับ
ในส่วนของเนื้อหา ผมว่ามันค่อนข้างเชยแต่คลาสสิก
มันเริ่มด้วยความปกติแล้วเปลี่ยนเป็นความผิดปกติ ในช่วงแรกก็ยังพอทนกันได้ แต่นานไปมันก็เริ่มมีปัญหากับการใช้ชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆจนทนไม่ไหว ซึ่งจะนำไปสู่การแก้ปัญหาที่ค่อนข้างน่าสะพรึง ซึ่งก็เป็นไปตามแนวฟ็องตาสติกที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น
ถ้าเรามองด้วยสายตาของคนยุคนั้น มันคือความสยองขวัญที่สุด ไม่สามารถอธิบายด้วยหลักการใดๆแม้แต่น้อยเพราะสิ่งที่ว่ามันนอกเหนือจากความเข้าใจของเรา อะไรที่อธิบายไม่ได้สร้างความกดดันและความกลัวในใจของเราและไม่น่าแปลกใจที่การเล่นกับความกดดันและความกลัวในจิตใจของคนจะเป็นสิ่งที่สยองขวัญที่สุดอย่างหนึ่งในตอนนั้น
ประหวั่นพรั่นพรึงกันจนแทบจะสติแตก
จินตนาการกันดีจริงๆ
แต่เมื่อมองในแบบยุคนี้ มันเชยไปแล้วครับ ยุคนี้มีอะไรที่แรงกว่าเยอะมากเหลือเกิน
แรงจนเกินจิตนาการไปแล้วครับ
ส่วนชื่อเรื่อง คำว่า"horla"กล่าวกันว่าน่าจะมาจากคำว่า"hors"ในภาษาฝรั่งเศสที่แปลว่า"นอก" ส่วน"Le" แปลว่า "ที่นั่น" Le Horlaจึงน่าจะหมายถึงThe Outsider หรือคนนอก หรือสิ่งหนึ่งที่อยู่ข้างนอก และยังตีความตามตัวอักษรได้ว่า ข้างนอกมีอะไร*
*จากบันทึกของคนบ้าหน้า91-93
ผมขอสรุปโดยรวมว่า ถ้าไม่ชอบงานแนวนี้ก็ผ่านได้ แต่ถ้าใครชอบงานแนวH.P. Lovecraft ก็ลองพลิกอ่านดูได้ครับ
ผมนั่งอ่านหนังสือจนเพลินและลืมเวลาไปหน่อย
แฟนเดินมาเรียกให้พาลูกๆเข้านอนได้แล้ว
ผมเลยถามแฟนว่าเมื่อกี้เธอปิดเบรกเกอร์แอร์หรือเปล่า ฉันเปิดแอร์ไม่ติด
เปล่า
แล้วลูกๆล่ะ
ไม่ใช่หรอก เคยถามแล้ว เด็กๆว่ายื่นมือไปไม่ถึง
พูดจบแฟนก็เดินออกไปห้องลูกๆ
ผมเก็บหนังสือลงลิ้นชัก
...
วันนี้กดรีโมทเปิดแอร์แต่เปิดไม่ติดอีกแล้ว
เบรกเกอร์ที่แน่ใจว่าเปิดไว้ตอนเข้าห้องนอนก็ถูกปิด
เหมือนมีอะไรสักอย่าง
แต่...
...
ผมเดินไปเปิดเบรกเกอร์ค่อยกดรีโมทเปิดแอร์
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
