8 ก.ค. เวลา 04:14 • ความคิดเห็น
เราสร้างห้องพระติดแอร์ขนาดใหญ่ที่บ้าน ตรงกลางคือตำแหน่งพระประธาน และพระพุทธรูปเก่าแก่ต่างๆ ลดหลั่นกันลงมา ซ้ายมือคือโถกระดูกคุณพ่อคุณแม่ และขวามือคือพระพุทธรูปจีนและพระโพธิสัตว์กวนอิม
พี่ๆ ถามเราว่า เราสร้างห้องพระขนาดใหญ่เว่อร์วังเกินไปหรือไม่ เราตอบว่า ไม่สำคัญหรอกว่ามันจะเว่อร์วังร์ยังไง มันสำคัญตรงที่ว่าทำไว้เพื่ออะไร และปฏิบัติต่อสรรพสิ่ง ที่เป็นสัญลักษณ์ทางใจที่อยู่ในห้องนี้อย่างไร เราทำมันเป็นประจำไหม
เราจะอาบน้ำให้เรียบร้อย ก่อนเข้าห้องพระเพื่อสวดมนต์ทุกคืน ด้วยจิตเบิกบาน ด้วยสติและเสียงอันดัง เรารู้คำแปลบทสวดทุกบทที่เราสวด ก่อนเริ่ม เราจะสวดบทเทวดาชุมนุม เราหลับตาจินตนาการว่า เหล่าเทวดาจะมาชุมนุมกันเพื่อรับฟังบทสวดแรกของเรา นั่นคือ "ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร" เราจะเริ่มสวดราว 20.00 น.เป็นประจำ
2
เมื่อสวดทุกบทจบ เราจบด้วย พุทโธ เมนาโถ ธัมโม เมนาโถ สังโฆ เมนาโถ จากนั้น หันหน้าไปทางโถกระดูคุณพ่อคุณแม่ จบด้วยการกล่าวว่า มาตาปิตุคุณัง อะหัง วันทามิ
1
ทั้งหมดคือความทุ่มเทและเคร่งครัด
เพื่อให้เสียงสวดมนต์ของเรา
เป็นพลังงานบริสุทธิ์ เกิดแรงสั่นสะเทือน
ไปถึงวัสดุ นาม รูป และเถ้ากระดูกคุณพ่อคุณแม่
เราไม่ได้หวังว่าจะมีสิ่งดีใดเกิดขึ้นกับเรา
เราแค่อยากส่งพลังงานดีๆ ให้กับสรรพสิ่งเท่านั้นเองค่ะ
2
โฆษณา