เรื่องโลกธรรม เรื่องผลงานดีไม่ดี มันก็ปรนเปรออยู่ในเรื่องราวของ โลกธรรม คำติเตียน ติฉิน นินทา ลาบยศสรรเสริญเยินยอ เมื่อเราไปหลงยึดถือ ..ยินดี .ในเรื่องราวโลกกระทำ จ้ตก็มุงมั่นอยู่ในเรื่องราวเหล่านี้ หวั่นไหวตลอดเวลา ว่าใครว่า ใครชม . โอ้ย..มันยึดอย่างนั้น ..จิตมันจมกับเรื่องราวเหล่านี้ ..จนวันตาย ..ตายแล้วก็ต้องมีโลงสวย มีคำสรรเสริญเยินยอ ดอกไม้ประดับ สดสวย ในกายที่ใช้งานอะไรไม่ได้ รอคอยวันเผาทิ้ง เอาไม่ได้สักอย่าง
แม้ตังค์บาทเดียว เค้ายัดเข้าไปในปากก็เอาไปไม้ได้ ..หมดๆกัน เอาไปไม่สักอย่างเดียว อุตส่าห์ไปให้เค้าเอาอะไรมาสัก..เอาของดีๆเข้า ว่าดี ..หลงว่าดี เค้าเอาไปเผาทิ้งหมด ๆ
เพราะฉะนั้น เมื่อเกิดมามีกาย เราก็ใช้กาย ทำเรื่องราวดีๆ ใช้อารมณ์ที่มันดี ..อารมณ์ไม่ดี ทำให้หงุดหงิดรำคาญ ก็ทิ่งๆไป บางที่ก็อย่าเอาตาไปมอง หูไปฟัง ..ของที่มันไม่ดี ไปเอามา อารมณ์นึกคิดคนนั้นคนนี้ มันไม่ดี ไม่รู้จักดีชั่วอะไรเลย ก็อย่าไปเอาของเค้าเข้ามา ..นึกคิดวิตกวิจารณ์ มันทำให้กายและจิต หมองคล้ำไปตามเค้า
..หากเรารู้จักประมาณตน ไม่ประมาท ชีวิตที่ที่มีกาย หากินหานอน เพียงแค่ประทังชีวิตประทังกาย มีอาหารให้กินไปมื้อหนึ่ง กินแล้วนอนไปวันๆ ชีวิตก็ไม่วุ่นวาย ด้วยอารมณ์นี่นั้นมากนัก เพียงแค่นี้ กายก็ไม่มีภาระมากมาย กินกับนอนรอคอยวันตาย บางเรื่องเราไม่ได้มีหน้าที่ ไม่มีอำนาจวาสนา ไม่มีกรรมที่จะไปทำหน้าที่ พวกนั้น เราไม่ทะเยอทะยานอยากเป็น ..
..เราก็อยู่ไป ..หากืนของเราไป .. แต่เราก็รับรู้นะ ว่าข้าวของมันแพง รายได้ไม่พอ..เราก็มีแบ่งปันเล็กน้อย ช่วยเค้าไปที่เราแบ่งปันได้ ..บางที่มีคนมาขอค่าถ่านค่าไฟเผาศพ ก็ช่วยเค้าไป ..ถึงเวลาเราไปบ้าง ..ก็คงมีมีเงินพอค่าถ่านค่าไฟ ค่าจัดการเผาทิ้ง..ช่วยๆกันไป ..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
