ตอนที่อายุน้อยกว่านี้ครึ่งนึง เรื่องที่รู้สึกยากก็เช่น ต้องทำแต่ทำไม่เป็น อยากมีแต่ไม่มี อยากไปแต่ไปไม่ได้ แค่นี้เอง!!
ความยากในตอนนั้นส่วนใหญ่มาจากข้อจำกัดของตัวเองทั้งนั้นแล ซึ่งทุกคนล้วนมีข้อจำกัดในชีวิตอยู่แล้วค่ะ แต่ความแตกต่างคือ บางคน challenge ตัวเองด้วยข้อจำกัดเหล่านั้น แต่บางคนกลับใช้เป็นข้ออ้าง
ถ้ามองข้อจำกัดให้เป็นโจทย์ การแก้โจทย์ต้องใช้อะไรบ้าง..ก็นั่นแหละค่ะ ศึกษาหาความรู้ ทำความเข้าใจ หาตัวช่วย ตีโจทย์ให้แตก มองหลายๆมุม มองผลที่ตามมา แก้ได้ก็แก้ไป แก้ไม่ได้ก็วางไว้ก่อนเดี๋ยวกลับมาแก้ใหม่ ไม่มีสูตรสำเร็จค่ะ
แต่ที่แน่ๆพอแก้โจทย์นึงได้ ชีวิตก็ส่งโจทย์ใหม่ๆมาให้แก้อยู่ร่ำไป ยากขึ้น ซับซ้อนขึ้น แถมไม่ใช่ทุกเรื่องที่เราผ่านมัน บางเรื่องมันก็ผ่านเราไปเอง โดยที่เราไม่ได้ทำอะไร
เมื่อมองย้อนกลับไปจึงพบว่า..
วัยหนุ่มสาว
ใช้แรงกายเพื่อไขว่คว้า ใช้สติปัญญาเพื่อแก้ไข
แต่ในวัยบั้นปลาย
ต้องใช้แรงใจ เพื่อปล่อยวาง
จุดที่ยาก ถ้าแก้ไขไม่ได้ ผ่านมันไปไม่ได้ ก็เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
