4️⃣ ตาไม่บอด ก็พึงทำเหมือนคนตาบอด คือไม่ยินดี–ยินร้าย ดุจภาษิตที่พระมหากัจจายนะกล่าวไว้ว่า
– มีตาดี ก็พึงทำเป็นเหมือนคนตาบอด
– มีหูได้ยิน ก็พึงเป็นเหมือนคนหูหนวก
– มีลิ้นเจรจาได้ ก็พึงเป็นเหมือนคนใบ้
– มีกำลังก็พึง เป็นเหมือนคนอ่อนเพลีย
เรื่องร้ายเกิดขึ้น ก็พึงนอนนิ่งเสีย เหมือนคนนอนเฉยอยู่ฉะนั้น