การที่เราเกิดมาเป็นครอบครัวเดียวกัน ก็เพื่อมาชดใช้หนี้บุญหนี้กรรมต่อกันจริงหรือไม่

พระอาจารย์ตอบ : อย่าคิดว่าเราเกิดมาในครอบครัวเดียวกันแล้วเป็นภาระ เพราะจะทำให้เรารู้สึกว่าต้องชดใช้กรรม
ให้คิดว่าการที่เราเกิดมาเป็นพ่อแม่ลูก หรือญาติพี่น้องกันเพราะเรามีจิตผูกพัน และมีกรรมที่ทำร่วมกันมา จึงดึงดูดให้เราได้มาใกล้ชิดกัน
อย่าไปคิดกังวลว่าเราต้องมาชดใช้หนี้กรรมให้เขา หรือเขาต้องมาชดใช้หนี้กรรมให้เรา ถ้าคิดว่าต้องใช้หนี้กรรมกันไปมาแบบนี้จะมีแต่ความทุกข์ใจ
เมื่อเกิดมาเป็นญาติกันแล้วก็ควรเกื้อกูลกัน พ่อแม่เลี้ยงดูลูกไม่ใช่เพราะผลกรรมที่ทำให้ชาตินี้ต้องมานั่งเลี้ยงดูเขา แต่เราควรเลี้ยงดูเขาด้วยความรู้สึกเบิกบานใจ
ทำความรู้สึกของตนเองให้เป็นบวก เพราะเรามีความผูกพันกันถึงได้มาอยู่ด้วยกัน ได้เกิดมาเป็นญาติพี่น้อง เป็นพ่อแม่ลูกกัน พออยู่ด้วยกันแล้วก็ให้ดูแลซึ่งกันและกัน พ่อแม่ดูแลลูก พอลูกเติบโตขึ้นก็ดูแลพ่อแม่ด้วย ช่วยทำงานบ้านคนละไม้คนละมืออย่างนี้จึงจะเกิดความสุข
อาตมภาพเมื่อตอนอายุ 2 ขวบ ก็ช่วยโยมแม่เลี้ยงน้องแล้ว คุณแม่ซักผ้าอยู่ เอาน้องใส่เปลไว้ เราก็ช่วยไกวเปลร้องเพลงกล่อมน้อง เริ่มแบ่งเบาภาระงานของคุณพ่อคุณแม่ได้แล้ว
พอโตขึ้นอีกหน่อยก็ช่วยกวาดถูบ้าน พออายุได้ 9 ขวบ ก็ช่วยทำกับข้าว หุงข้าวเตาถ่านได้แล้ว พอข้าวสุกก็คนๆ แล้วเทน้ำออก เก็บน้ำข้าวไว้ดื่มได้ ไม่เหมือนในสมัยนี้ที่หุงข้าวด้วยหม้อหุงข้าวไฟฟ้า ล้างข้าวสารใส่ลงไปในหม้อ เติมน้ำหน่อยให้ตรงตามขีดที่กำหนด กดปุ่มก็เสร็จแล้ว
การที่เราได้ช่วยแบ่งเบาภาระของคุณพ่อคุณแม่นั้นมีความสุขมาก เพราะเราทำด้วยความรัก ไม่ได้ทำด้วยความรู้สึกว่าถูกบังคับ หรือรู้สึกเหมือนเป็นลูกหนี้ที่ต้องทำใช้หนี้
เจริญพร.
1
โฆษณา