เกือบ20ปีก่อน
พ่อให้ผม ไปเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวที่นึง
ที่อยู่ในทำเลที่ดีมาก
เป็นแหล่งชุมชน ที่สำคัญ เป็นเพื่อนกับพ่อ
ตอนนั้น ขายก๋วยเตี๋ยว
ชามละสามสิบบาท
ขายได้วันละ4-5พัน ถือว่าดีมาก
#แต่แล้วอารมณ์ชั่ววูบก็พังทุกอย่างลง
ทุกวันที่ไปเปิดร้าน
ข้าวของในร้าน จะกระจัดกระจาย
และผมเดาว่า เป็นฝีมือแมว
วันนั้นเห็นคาตา ว่าแมวมาคุ้ยเขี่ย
ของบนโต๊ะผมเล่นจนหกเลอะเทอะ
ด้วยความโมโห
ผมคว้าหิ น ลั บ มี ด ที่อยู่ใกล้มือ
ขว้างไปที่แมวสุดแรงโกรธ
ปรากฏว่าโดนหัวแมวเต็มๆ
แต่ไม่ ต า ย มันวิ่งหนีไป
พร้อมกับเ ลื อ ด โ ช ก ตั ว
มั น ห นี ไ ป ต า ย ที่บ้านมัน
ซึ่งเป็นบ้านเจ้าของที่เช่า
เขาเดินตามหาคนทำร้ายแมวเขา
แล้วมาพบว่า เหตุเกิดที่ร้านผม
และผมเป็นคนทำ
เขาไล่ผมออกจากร้าน
ให้ผมเก็บข้าวของออกภายในวันนั้น
กลับบ้านไปโดนพ่อด่าเละ
ที่ทำอะไรไม่คิด
สุดท้ายผมต้องปิดร้าน
ที่กำลังขายดี กำลังจะมีอนาคต
เพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ
ผมจึงอยากเขียนเรื่องนี้
ไว้เตือนสติผู้คนว่า อย่าให้
อารมณ์ชั่ววูบทำลายอนาคตเราลง
ใครจะบีบแตรใส่
ใครจะปาดหน้า ใครจะยกไฟใส่
เวลาขับรถ ปล่อยเขา
ปล่อยให้เขาไปเจอคนแบบเดียวกัน
เรามีลูก มีครอบครัวที่ดี
มีอนาคตดีๆรออยู่ อย่าเอาไปแลกกับคนแบบนี้
และไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม
ให้ใช้สติให้มากๆ โกรธก็เดินออกมาก่อน
การเดินหนี การวิ่งหนี
บางที่ก็ไม่ใช่เรื่องเสียศักดิ์ศรีอะไรเลย
ยอมคนอื่นเสียบ้าง
หลบคนอื่นเสียบ้าง ไม่เป็นไรหรอก
บวกไปแล้ว ชนไปแล้ว
ทำไปแล้ว ไม่ได้กลับบ้าน
ไปเจอลูกเมีย ไปหาครอบครัว
ไม่คุ้ม!!!
ขอบคุณเนื้อหาดีๆจาก สิริทัศน์ สมเสงี่ยม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
