16 ก.ค. เวลา 06:53 • ความคิดเห็น
เรื่องชีวิต ที่ต้องมีที่อยู่ที่อาศัย อาหารการกิน ปัจจัยสี่ พื้นฐานนั่น หากเราไม่มีภาระอะไรมาก ไม่มีหนี้สินอะไีร แค่มีอาหารกิน มีที่หลับนอน มันก็คงไม่ยุ่งยากลำบากอะไร เพราะเคยอยู่ง่าย เคยนอนง่ายๆ ใช้พัดโบก ก็นอนได้ นั่นก็คงไม่ทำให้ชีวิตลำบากมากนัก
1
บางที่เราก็ไปดูชีวิต คนไร้บ้าน เค้าอยู่กันยังไง ที่เราจอดรถ มีคนไร้บ้าน ชื่อ หาญ เค้าก็นอน อยู่ข้างคลอง มีที่นอน เป็นกล่องกระดาษ เราก็ดูเค้าห่างๆ บางทีเค้าก็มาขอตังค์บ้าง แต่ไม่บ่อย เจ้าหาญ เวลาว่างก็เข็นรถ ไปเก็บขวด เก็บอะไรไปขาย ได้เงินมา ก็ไปซื้อเบียร์ มากิน ชวนเพื่อนมากิน ..ปกติจะดมกาวในยามที่ไม่มีตังค์ ข้าวก็ไปขอที่วัดมากิน เราก็รู้จักเค้ามาสี่ห้าปี เพราะจอดรถใกล้บ้านพักริมคลองเค้า
1
มีอยู่เข้าวันหนึ่ง เจ้าหาญเข้ามา ..เรียก ..นายๆ ขอบุหรี่ม้วน ..วันนั้นเราก็แปลกตัวเอง หยิบบุหรี่มาม้วนหนึ่ง จับสองมือ ทำเหมือนประเคนของให้พระ นึกในใจ ..โอ้ว..ให้หมดเคราะห์กรรม ให้สุขกายสุขใจนะ แล้วก็ยื่นให้เค้า .พอตกเย็น เราเดินไปที่จอดรถ มีคนบอกว่า เจ้าหาญ..หายไป ..สงสัย จะคดคลอง วันรุ่งขึ้นกมีคนมาบอกว่า เจอศพแล้ว ก็เลยช่วยๆกัน ช่วยค่าเผา ทำบุญ หน้าเมรุ ให่พระบังสกุล แล้วเผาเลย
1
ที่เขียนมานี่ เราก็ดู..ชีวิตคนเรานั้นมันไม่เที่ยง ไม่มีอะไรเป็นแก่นสารจริงจัง ไม่รู้เหมือนดันว่าชีวิตเราจะเป็นไปอย่างไร มันเอาแน่นอนไม่ได้ หากเราทำตัวง่ายๆ เราก็สามารถดูแลชีวิตตัวเองได้ กินง่ายอยู่ง่าย มันก็ไม่ยุ่งยาก สามารถประคับประคองชีวิต ให้ผ่านพ้นเรื่องราวต่างๆไปได้
1
นี่เราก็ฝึกตัวเองเหมือน มีผู้บอกให้นอน กับพื้นกระดาน เอาหนังสือมาหนุนหัวนอน ..พระที่เรานับถือ ..บอกว่า อากาศเย็นๆ หนาว..ก็ถอดเสื้อออก ดูซิว่า จะทนไหวมั้ย ..ขนาดสัตว์มันไม่มีเสื้อผ้า มันยังอยู่ได้ เวลาร้อนก็ ..ก็เอาเสื้อกันหนาวมาใส่ ..ดูซิว่า ..อยู่นิ่งๆเฉยๆได้มั้ย .นี่ท่านก็แนะนำให้ลองทำดู .. ทำไปเพื่อ..มีความขันติ..อดทน ..เพื่อว่าชาติหนึ่ง ต้องไปอยู่ป่าคนเดียว ..
แล้วเรื่องรสชาติอาหาร ..มันเลยลงคอไปมันก็ไม่รับรู้อะไร ..ท่านก็บอกให้กินๆไป ..ไม่ต้องไปรับรู้รสชาติิ อะไร..ท่านก็บอกให้ฝึกขึ้นมา ..แล้วกินแบบไม่รู้รสชาติ ..จะทำยังไงดี ..ถึงจะทำได้ ..บางทีึกอดอาหารบ้างก็ดี มีน้องอ้วนๆ กินแต่น้ำ อดข้าวไปสามวัน พี่ชาย..ก็เอาบ้าง อดไป เจ็ดวัน ..เค้าก็อยู่ได้ อาศัยการปฏิบัติช่วย คือ เดินจงกรม นั่งสมาธิ ก็อยู่ได้
โฆษณา