เรื่องเล่า…จากป้าข้างโรงพยาบาล
ก่อนอื่นต้องขออนุญาตคุณยายที่เป็น guest ให้เราในวันนี้
ชื่อเรื่องว่า…น้ำตากับการอยู่คนเดียวในโลกใบนี้ (รูปภาพอาจไม่เข้ากับธีมของเรื่องอย่าเม้ามอยกันนะ555)
วันนี้คุณยายคนหนึ่งอายุเกือบเจ็ดสิบปี มารับยาเบาหวาน เดินทางมาตั้งแต่ตีห้าเพื่อมารับยา คุณยายได้ตรวจช่วงบ่ายเพราะคนไข้เยอะมากตามประสาโรงพยาบาลของรัฐ
เมื่อคุณยายตรวจกับคุณหมอเสร็จแล้วก็มารับใบนัดที่พยาบาลสุดสวยท่านหนึ่ง
พยาบาลออกใบนัดและแนะนำเรื่องวันนัด และการปฏิบัติตัวแก่คุณยาย ท่านก็รับทราบ จากนั้นก็สนทนากันตามประสาพยาบาลกับคนไข้
พยาบาลสุดสวย : คุณยายมากี่โมง
คุณยาย : มาตีห้าค่ะ
พยาบาลสุดสวย : มาแต่เช้าเลย ยายมากับใคร ญาติไปไหน
คุณยาย : ไม่มีญาติ ไม่มีใครอยากให้ยายมาด้วย เพราะพวกเขาว่ายายจน (พยาบาลสุดสวยเริ่มจุก) ไม่มีใครอยากรับยายมาด้วยหรอก
พยาบาลสุดสวย : แล้ววันนี้ยายมากับใคร
คุณยาย : มากับพลเมืองดีคนหนึ่ง
ยายแกเริ่มเสียงสั่น
คุณยาย : ยายอยู่คนเดียว ไม่มีใคร บ้างครั้งยายก็ไม่อยากอยู่ ยายเคยคิดนะ ตัวคนเดียว (พยาบาลสุดสวยเริ่มใจคอไม่ดี) บ่อน้ำตาเริ่มพังทลาย น้ำตาไหลพราก
พยาบาลสุดสวย เธอเริ่มใจคอไม่ดี เมื่อเห็นน้ำตาของคุณยาย จุกอกเสียดยอดอก น้ำตาคุณยายก็ไหลตลอด ในใจพยาบาลคิดว่าจะส่งยายพบนักจิต อาจมีปัญหาซึมเศร้า หรือ suicidal idea
มือน้อย ๆ ค่อย ๆ ยื่นไปจับมือที่เหี่ยวย่นของคุณยายเพื่อส่งกำลังใจ แกก็ร้องไห้ไม่หยุด
พยาบาลสุดสวย : ยายมีลูกไหม กี่คน
คุณยาย : ยายมีลูก 3 คน ตายไปหมด แกก็สาธยายว่าเสียชีวิตยังไงบ้าง (เราจะไม่ลงรายละเอียด)
ระหว่างเล่าแกก็ร้องไห้ น้ำตาไหลตลอด มันคงอึดอัด และน่าเศร้าใจสำหรับชีวิตของแก ที่ตัวคนเดียว
พยาบาลสุดสวย : แล้วยายทำมาหากินอะไร
คุณยาย : เก็บผักแถวบ้านกิน บางครั้งก็มีคนใจดีเขาแบ่งอาหารมาให้ (ฟังแล้วพยาบาลสุดสวยแทบจะน้ำตาไหลตามสิ่งที่แก่เล่าให้ฟัง คุณพยาบาลก็ลุกเดินไปยืมเงินเพื่อนสาวมา 200 บาท (ขณะนั้นไม่ได้พกเงินสดมา) เธอยื่นส่งเงินจำนวนนั้นให้ แต่คุณยายไม่รับ เธอก็คะยั้นคะยอ คุณยายก็ไม่เอา ไม่รับ ดันมือพยาบาลสุดสวยออกท่าเดียว แต่เธอยืนยันและเต็มใจที่จะให้คุณยาย แกก็ร้องไห้น้ำตาไหลพลางเช็ดน้ำตาปรอย ๆ
คุณยาย : ไม่เอา ไม่เอา ขอบคุณคุณหมอนะ
พยาบาลสุดสวย : เอาไปเถอะค่ะ หนูให้เผื่อเอาไปเป็นค่ารถเวลามาโรงพยาบาล หรือซื้อกิน เงินไม่มาก ก็น่าจะได้สองสามมื้อ (คุณยายก็ไม่เอา สุดท้ายคุณพยาบาลสุดสวยก็หยัดใส่ถุงผ้าให้คุณยาย
คุณยาย แกยังร้องไห้ไม่หยุด บอกชีวิตตัวคนเดียวเคยคิดที่จะไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว เพราะไม่มีใคร ถึงไม่อยู่ก็ไม่มีใครมาสนใจอยู่แล้ว (แปลข้อความที่แกพูด)
คุณพยาบาลสุดสวย : เอาไปเถอะค่ะคุณยายหนูให้ ในเมื่อเธอยืนยันสุดท้ายแกก็รับไว้ จากนั้นแกก็อวยพรเป็นสายน้ำ
คุณยาย : ขอให้หนูเจริญรุ่งเรือง มีเงินมีทอง มีกินมีใช้ มาครั้งหน้ายายจะมาเจอหนูอีกนะ พร้อมกับอวยพรอีกยาวเหยียด เป็นกระบุง ซึ่งมันอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกในความรู้สึกของคุณพยาบาลสุดสวย เธอรู้สึกดีอย่างมาก เงินเพียงน้อยนิด บางครั้งมันทำให้คนคนหนึ่งยิ้มได้
คุณยาย : ขอบคุณนะคุณหมอ และคุณยายก็ยกมือไหว้ขอบคุณ พร้อมกับเช็ดน้ำตาไปด้วย
ก่อนกลับ
พยาบาลสุดสวย : เอาไปเถอะค่ะ เงินจำนวนไม่เท่าไรแต่ก็อาจซื้อกินได้สองสามมื้อก็ยังดี และคุณยายอย่าคิดสั้นนะคะ อยู่ไปเรื่อย ๆ จนกว่าโลกจะไม่ต้องการเราดีกว่า แกก็พยักหน้า และทั้งคู่ก็ลาจากกัน
วันนี้อาจเป็นวันที่เหน็ดเหนื่อยของเธอด้วยภาระกิจและหน้าที่ความรับผิดชอบ แต่ก็ยังมีเรื่องราวดี ๆ ที่อบอุ่นตื้นตันแทรกอยู่ ถึงเงินจำนวนนั้นจะน้อยนิด แต่สิ่งที่เธอหยิบยื่นให้คือความเต็มใจจะช่วยเหลือ เชื่อว่ามันคงทำให้คนคนหนึ่งซึ้งใจและฮีลใจได้เช่นกัน
น้ำใจไมตรีแบ่งปันกันได้ถ้ามีความคิดและจิตใจดี
แล้วคุณละมีเรื่องราวดี ๆ อะไรบ้างเล่าให้ป้าข้างโรงพยาบาลฟังได้นะ
น้ำตาเราควบคุมมันได้ด้วยความคิดและความรู้สึก
การอยู่คนเดียวบางครั้งก็ไม่ได้แย่
แล้วคุณล่ะเคยคิดสั้นบ้างไหม แต่อยากบอกว่า อย่าเลยนรกเต็มแล้ว อยู่สร้างสรรสิ่งดี ๆ ให้โลกมันน่าอยู่กันเถอะ
ขอบคุณพยาบาลสุดสวยและคุณยายที่น่ารัก
แล้วพบกันใหม่นะคะ ป้าจะแวะมาเล่าเรื่องราวประทับใจอีก ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ด้วยนะคะ
ผู้เขียน…คุณป้าข้างโรงพยาบาล
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
